กากะได้ส่ำกา

[นู๋น้อย]

น้องนี้หน๋ากาดำน้อย เกิดมาด้อยในความสวย
อีกบ่รวยเงินพอ อ้ายจึงขอไกลเว้น
หรือว่าเห็นนางผู้ฮ้าย บ่มีเชื้อสายดอกทางเจ๊ก
หน้าเด็ก มือซ่วย เป็นหมวยน้อยให้อ้ายแล

โตกะแหล่หน้าดำกร้าน ย้อนนางนั้นเกิดอยู่นา
กินแต่ปูกับปลา เลาะท่งนาดอกยามว่าง
บ่ได้ย่างเที่ยวห้าง ผิวอินางจั่งบ่ผ่อง
หน้าบ่สวยใสส่อง อีกดั้งน้องกะบ่เสริม

ฟันกะบ่ได้เพิ่ม เสริมแต่งน้อแปลงดัด
ผิวบ่ได้ขัดน้ำนม เกือกแต่ตมกับแป้ง
ปากบ่แดง เล็บบ่ซ้วย มวยผมบ่ย้อมสี
มีแต่กลินโคลนนา ฉาบทาแต่งแต้ม

ให้อ้ายแนมนำเขา อย่ามาเว้าดอกนำหญ้า
ให้ไปแนมหงส์ฟ้า อย่ามาหาดอกกาดิน
กลิ่นสิเหม็นติดมือ อย่ามาถือดอกมันเปื้อน
เขานั้นเหมือนนางฟ้า ส่วนนางหล้ามันส่ำดิน

[บ่าวห้วยละโอง]

หญิงหญ่าย อะลืมเด้ว่าเป็นองค์หญิงวังผักกะแยงนั่นมันบ่ใช่หญิงหญ่ายมันบ่ใช่ คือแต่งได้ม่วนแท้หญิงหญ่าย

[เพ็นนี]

คือแต่งเป็นน้อ ม่วนพร้อม

[peepoa007]

กาบ่เปนกา กะเป็นแฮ้งท่อนั่นแล่ว ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[mewcoppy]

กาได้ส่ำกา มันอยู่ที่กาสิเฮ็ดโตจั่งใด๋ บินๆไปตกถังสีขาวกะมีเด้อ คือคนล่ะครับ เขาเอิ้นวาสนาของแต่ละคน:l-

[siranee]

จ่มหยางงล่ะแจ๋วคือมาลายต่างแท้น้อง

[อาวอ้วนเมืองยศ]

หือ น้องนู๋น้อย คือมาถล่มตนแท้น้อหล่า

น้องกะผุจบผุงามธรรมดาบ้านนาเฮา
อย่าสิเอาหงส์ฟ้ามาเปรียบเทียบใส่
ให้มันหมกมุ่นหม่นหมองน้องเอ๋ย

คือแต่งได้ม่วนแท้น้อ นู๋น้อยเอ้ย

[นู๋น้อย]

:l- อ๋อยน้อ ชายหญ่าย ญ ลืมคราวว่ามาจากวังผักกะแยง



คนเฮานี้หนา ยามว่าเว้าไว้ กะเอาใจแต่คนฟัง
บัดได้ยามได้หลังให้ จักว่าไปไสดอกความซื่อ
น้องนี้ดื้อแต่ปาก หากนิสัย บ่ได้อ่ง
ใจประสงค์หยังแล้ว แนวอยากได้กะให้มี

บ่ได้ตี๋แถลงเว้า เอาใจคนบ่เก่ง
ได้แต่นอนฮ้องเพลง ยามว่างๆ
อยู่ท่งนานั้นดอกหม่องนอน
เสียงบ่สะออน หน้าบ่หวานปานฟ้า แต่ว่าจานั้นกะซื่อตรง เด้อค้าเด้อ :l-