..น้องเขมพาเลาะภูพนมดี..

[เขมราฐ]

สืบเนื่องจากไปยาม 2 เกษตรกรคนเก่ง นาเพิ่นอยู่ตีนภูพนมดี น้องหลินเลยถือโอกาส

ให้เพิ่นพาเลาะสำรวจภูพนมดี บ่ได้ไปตั้ง 10 กว่าปีแล้ว เขียวแดดเลาะซะเลย

ตามมาเลยค่ะ ว่ามีหยังแหน่ อยู่เทิงภูพนมดี

สองไกด์พาทัวร์ภูค่ะ เพิ่นฮู้จักต้นไม้เกือบทุกต้น ก้อนหินเกือบทุกก้อนเลยค่ะ

เจ้าของบ้านออกมาต้อนรับค่ะ

สภาพต้นไม้โดยทั่วไป จะเป็นหญ้าเพ็ก ต้นไม้น้อย ย่อนว่าต้นใหญ่เพิ่นทำลายกันหลาย สลับกับก้อนหิน

ดอกกล้วยหินค่ะ (ย่อนว่ามันติดอยู่กับหินก้อนใหญ่)

ตุ้มต้าง หรือหัวใจทศกัณฐ์ (ชื่อที่เพิ่นเอิ้นอยู่ตลาดจตุจักร)

กอหน่อไม้ป๋อ หน่อไม้นี่ขมหลายค่ะ เฮ็ดหน่อไม้ส้มได้อย่างเดียว

ต้นข่อยค่ะ ต้นข่อยพวกนี่มีอายุอย่างน้อย 60 -70 ปีแล้วค่ะ (ลุงสมรบอก)

แต่ก่อนภูพนมดีเป็นหม่อง ทำลายลูกกระสุนของทหารค่ะ พอยามแล้งมา
สิมีทหารเอาลูกปืนมายิงภูเล่นกันค่ะ พวกเด็กน้อยเลี้ยงควายคือน้องหลิน
สิตื่นเต้นหลายค่ะ ได้เห็นทหารขี่รถคันบักใหญ่ มีปืนมาพร้อม ผ่านหน้าโรงเรียน
แต่เดียวนี่บ่มีแล้ว เพิ่นคือสิมีวิธีทำลายลูกปืนที่หมดอายุด้วยวิธีใหม่ล่ะคือ..

ร่องรอยของการมาแบ่นเป้าของทหารค่ะ

น้องหลินมีความคิด (ร่วมกันกับ 2 ไกด์) ว่าอยากให้ภูพนมดี
เป็นแหล่งศึกษาธรรมชาติของตำบล ลุงสมรเลยรักษาโคกป่ากุง
ที่อยู่หัวนา ตีนภูไว้เพิ่นล้อมลวดหนาม แล้วกะป้องกันไฟป่า
บ่ให้ลามมาโคกป่ากุง ป่าหน่อไม้ป๋อ ป่าค่อย แล้วกะดอนผักหวาน
เฮาพากันคิดกันเอง ถ้าเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา อยากให้ป่า (น้อย ๆ )
ที่เหลืออยู่เป็นแหล่งอาหาร และศึกษาหาความรู้ของเด็กน้อย
น้องหลินกำลังเฮ็ดเรื่องขอความอนุเคราะห์เบี้ยต้นไม้มาปลูกเพิ่ม
บ่ว่าสิเป็นยางนา ต้นจาน และอื่น ๆ คิดว่าอีกจัก 5 - 6 ปี
ต้นไม้แถวนี่สิหลายขึ้น ชุ่มชื่นพอสิอุ้มน้ำได้ตลอดปีค่ะ

ยังบ่เบิดเด้อค่ะ เหลือสวนป่า โคกป่ากุงตีนภูของลุงสมร
กินข้าวเที่ยงแล้วจั่งสิมาต่อค่ะ