ไม่รู้เป็นอะไร
ใช่ว่าใจร้างอาลัย-ห่วงหา
ก็ยังยิ้มได้อยู่กับเจตนา
แค่คงเหงา-เหงาขึ้นมา - เท่านั้นเอง
อาจเช่นเรียกร้องความสนใจ
ไม่คิดทำอันใด...แบบนั้น
คงแค่เพียงอ่อนไหวในบางวัน
คิดว่าพรุ่งนี้คงหายพลันเมื่อรุ่งทิวา
หรือฉันคงมุ่งมั่นไป
ทำอะไรที่ต่างไปจากตัวฉัน
ทำเข้มแข็งเพียรจิตให้ตั้งมั่น
สุดท้ายเลยเหนื่อยซะอย่างงั้น..เพราะฝืนไป
อยากทำเป็นเช่นอย่างใจบ้าง
ฟูมฟายพรายพร่างอ่อนไหว
พร่ำเพรียกเพ้อบ่นร่ำไป
กับอะไรที่ไม่เคยลืมได้..เช่นเธอ
[RADIO]http://www.file2go.com/dl.php?fi=823s3[/RADIO]
Bookmarks