พระอริยะสงฆ์ของจังหวัดเลย

[GROOPPY]

พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม เดิมชื่อ "บ่อ"

เกิดเมื่อวันพุธ ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2444 ตรงกับวันขึ้น 5 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู
ในสกุลแก้วสุวรรณ เป็นบุตรคนโตในพี่น้อง 4 คน ต้นตระกูลเดิมอยู่ที่ อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย มีอาชีพทำนา แต่สภาพภูมิประเทศไม่อำนวยกับการเพาะปลูก จึงได้อพยพ มาที่บ้านโคกมน ตำบลผาน้อย อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย ชีวิตท่านได้รับความลำบากตั้งแต่เด็กเพราะฐานะยากจนต่อมาได้ย้ายครอบครัวไปอยู่ที่ตำบลเซียงพิณ อำเภอหมากแข้ง(ในขณะนั้น) จังหวัดอุดรธานี ได้ร่ำเรียนหนังสือที่วัด ครั้งหนึ่งได้มีพระธุดงค์กรรมฐานจาิริกไปปักกลดรุกขมูลอยู่ที่วัดตระคูแซ ใกล้บ้านท่าน จึงได้มีโอกาสไปปฏิบัติรับใช้พระรูปนั้น ทำให้มีจิตใจโน้มเอียงไปสู่ทางธรรม พระอาจารย์เลยชวนไปบวช ท่านก็ตอบตกลงว่า "ชอบครับ" ตั้งแต่นั้นมาไม่ว่าจะถามกี่ครั้งหรือใครๆถามก็จะไดคำตอบว่า "ชอบครับ" จึงเป็นที่มาของชื่อว่า "ชอบ" และได้เริ่มต้นการออกบวชด้วยการเป็น ตาปะขาว หรือ ผ้าขาวน้อย ถือศีลแปด จนอายุได้ 19 ปี จึงได้บรรพชาเป็นสามเณร และอุปสมบทเป็นพระเมื่ออายุได้ 23 ปี ที่วัด สร่างโศก (วัดศรีธรรมาราม) อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร ได้รับฉายาว่า "ฐานสโม" และได้มรณภาพเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2538 ด้วยโรคชรา สิริรวมอายุ 93 ปี
ธุจ้า

[GROOPPY]

หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ เดิมชื่อ "ญาณ" หรือ "ยาน"

เกิดเมื่อวันที่ 16 มกราคม 2430 ในสกุล "รามศิริ" ณ บ้านนาโป่ง ตำบลนาโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดเลย เป็นบุตรคนที่ 2 เมื่ออายุ 5 ขวบ มารดาท่านได้ถึงแก่กรรม ท่านจึงอยู่ในอุปการะของตาและยาย ต่อมาได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อปี พ.ศ.2439 ขณะนั้นอายุได้ 9 ปี ที่วัด โพธิ์ชัย บ้านนาโป่ง ต่อมาได้ถูกพระพี่เลี้ยงส่งให้ไปเรียนมูลกัจจายน์ ที่วัดช่างก่อ อำเภอหัวตะพาน จังหวัดอุบลราชธานี จนครบบวชจึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุฝ่ายมหานิกาย ที่วัด ช่างก่อนอก อำเภอหัวตะพาน ในระยะที่เรียนหนังสืออยู่นั้น ได้มีความคิดว่า การออกปฏิบัติ เป็นทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้บวชอยู่ได้ตลอดชีวิตเหมือนครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ได้ออกปฏิบัตตามป่าตามเขา ไม่ได้อาลัยอาวรณ์กับหมู่คณะ ดังนั้นท่านจึงตั้งสัจจาอธิษฐานขออุทิศชีวิตพรหมจรรย์แด่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จากนั้นได้ออกธุดงมุ่งสู่สำนักของหลวงปู่มั่น ๓ูริทัตโต เพื่อศึกษาธรรม
หลวงปู่แหวน มรณภาพ เมื่อวันที่ 2 กรกฏาคม 2528 ด้วยโรคอาพาธ รวมสิริอายุได้ 98 ปี
ธุจ้า

[GROOPPY]

หลวงปู่หลุย จันทสาโร

เกิด วันอังคารที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๔๔ เวลารุ่งอรุณจวนสว่าง ตรงกับวันขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๓ ปีฉลู ณ ตำบลกุดป่อง อำเภอเมือง จังหวัดเลย
โยมบิดา คำผ่อย วรบุตร (ลูกชายเจ้าเมืองแก่นท้าว แขวงไชยบุรี ประเทศลาว)
โยมมารดา กวย วรบุตร (เจ้าแม่นางกวย ธิดาของผู้มีฐานะเขตเมืองเลย)
นามเดิม เดิมบิดามารดาตั้งชื่อว่า “วอ” ภายหลังเข้าโรงเรียน ท่านมีนิสัยช่างซักช่างถามเหมือน ครูบา จึงถูกเรียกว่า “บา” ในช่วงวัยหนุ่มท่านนับถือศาสนาคริสต์ ลุงของท่านจึงเรียกชื่อว่า “เซนต์หลุย” ท่านจึงมีชื่อเรียกใหม่ว่า “หลุย” ตั้งแต่นั้นมา เมื่ออายุ ๗ ขวบ บิดาได้ถึงแก่กรรม ท่านเกิดความสังเวช จึงมักปลีกตัวไปดูสายน้ำ แม่น้ำ เลยหลังบ้านแล้วเปรียบชีวิตมนุษย์ดุจกระแสน้ำ ไปแล้วไม่ไหลคืน นับเป็นการเริ่มต้นความคิดทางธรรม ภาวนาโดยอาศัยน้ำเป็นอารมณ์ กระทั่งอายุ ๙ ขวบ จิตตภวังค์เกิดนิมิตมีแสงสว่าง มีสันคล้ายสีรุ้ง และในใจก็รู้สึกว่าต่อไปจะต้องบวชและบวชเป็นพระกัมมัฏฐาน ทั้งที่ขณะนั้นยังเด็กไม่รู้จักกัมมัฏฐานมาก่อน ก่อนอุปสมบทนั้นท่านได้ทำงานเป็นเสมียนกับพี่เขยที่เป็นสมุห์บัญชีสรรพากร อำเภอเชียงคาน เมือเป็นเด็กหนุ่มคะนองอยู่ที่เชียงคาน ได้เข้าโบสถ์นับถือศาสนาคริสต์ เพราะชอบสวดมนต์ และอำเภอเชียงคานนี้อยู่ติดกับแม่น้ำโขง มีการติดต่อกับฝรั่งทางฝั่งลาวมาก ท่านจึงได้รับการฝึกหัดให้รู้จักการเสิร์ฟอาหาร การคลุกคลีอยู่กับการจัดอาหารเลี้ยงบ่อยๆนี้ ทำให้ท่านได้เห็นการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมากมาย บังเกิดความสังเวชสลดใจ จึงออกจากศาสนาคริสต์ ท่านนับถือศาสนาคริสต์อยู่ ๕ ปี

อุปสมบท ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๖ ณ อำเภอแซงบาดาล จังหวัดร้อยเอ็ด ระหว่างพรรษาแรกที่ธวัชบุรี ท่านได้พยายามศึกษาพระธรรมวินัยทั้งปริยัติธรรมและปฏิบัติธรรม

ญัตติเป็นพระธรรมยุติกนิกาย ภายหลังได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระอาจารย์บุญ ปญฺญาวุโธ เกิดความเลื่อมใสจึงขอถวายตัวเป็นศิษย์ ภายหลังท่านพระอาจารย์บุญได้แนะนำว่าหากไม่ได้รับการเกณฑ์ทหารแล้วให้ญัตติเป็นธรรมยุต ท่านจึงขอญัตติจตุตถกรรมใหม่เป็นพระธรรมยุตที่วัดศรีสะอาด อำเภอเมือง จังหวัดเลย ต่อมาท่านได้พบกับพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล และจำพรราอยู่กับท่านที่วัดพระพุทธบาทบัวบก ในพรรษานี้การภาวนาของหลวงปู่จิตรวมแล้วเกิดอาการสะดุ้ง พระอาจารย์บุญจึงให้ญัตติจตุตถกรรมใหม่ เพราะสงสัยว่าการญัตติครั้งที่แล้วคงจะไม่ถูกต้องนัก เมื่อวันที่ ๑๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๘ เวลา ๑๓.๐๘ น. โดยมี ท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล ขณะดำรงสมณศักดิ์ที่ พระครูสังฆวุฒิกร) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์บุญ ปญฺญาวุโธ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ณ วัดโพธิสมภรณ์ ตำบลหมากแข้ง อำเภอเมือง จังหวัด อุดรธานี ท่านจึงบวช ๓ ครั้งคือ ปี พ.ศ. ๒๔๖๖ พ.ศ. ๒๔๖๗ และ พ.ศ. ๒๔๖๘ หลวงปู่หลุย จนฺทสาโร เป้นผู้มักน้อย สันโดษ ประหยัด มัธยัสถ์ที่สุด ท่านเป็นผู้ละเอียดลออมาก ท่านพบใครท่านจะบันทึกถึงประวัติและโวหารธรรมที่ได้ฟังมาทุกองค์ ท่านจึงเป็นนักจดบันทึก เกิดประโยชน์ต่อการศึกษาประวัติและธรรมะของบูรพาจารย์และกองทัพธรรมทั้งมวล ส่วนใหญ่ท่านจะเปลี่ยนที่จำพรรษาไม่ซ้ำปี เช่น วัดพระบาทบัวบก ถ้ำบ้านโพนงาม – หนองสะใน วัดป่าสุทธาวาส วัดป่าหนองผือ วัดป่าแก้วชุมพล เขาสวนกวาง ถ้ำผาบิ้ง ฯลฯ และระหว่างออกพรรษาท่านมักจะพาลูกศิษย์ไปกราบเยี่ยมนมัสการพระเถราจารย์ผู้ใหญ่ตามที่ต่างๆ เช่น หลวงปู่ขาว หลวงปู่ชอบ หลวงปู่คำดี ปภาโส หลวงปู่ชามา เป็นต้น

มรณภาพ วันจันทร์ที่ ๒๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๒ เวลา ๐๐.๔๓ น. ณ โรงพยาบาลหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ สิริรวมอายุได้ ๘๘ ปี ๑๐ เดือน ๑๔ วัน
ธุจ้า

[ไอ้เก่ง คนเลย]

สาธุฯ นำเด้อครับ.......อ่านแล้วกะได้แต่ภาวนา......ปรารถนา อยากสิอยู่ซุ่มกินเย็น คือเพิ่นดอกครับ..

คืสิเป็นจั่งบุญผู้ข้า..........ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้เด้อครับเด้อ.............