***ไผเด้น้อ... เคยถือเสียม คอนคุน้อย หาขุดกลอย ขุดมันเผือก
เลือกเอาแนว ใส่ป้อน ให้เฮาได้ อิ่มหนำ
แม่นไผนอ ทำงานสร้าง ทอแพร ผืนแผ่น
แม่นไผนอ คอยเซ็ดล้าง สรงน้ำ ส่วยคิง
ไผเด้น้อ กล่อมให้มิดอิ้งติ้ง ยามเข้าบ่อน เฮือนนอน
ไผเด้เอาสองกร มาหอบโซม ให้กินจู้
ไผเด้น้อ สอนให้เป็นคนฮู้ เตินเตือน ให้ฮู้ฮ่อม
ไผเคยทาแป้งหอม น้ำอบน้ำขมิ้น ให้ผิวได้ ผ่องใส
ยามเฮาทุกข์ฮ้องไห้ ไผเล่าปลอบ คอยประโลม
ยามหัวลมพานพัด ล่ะแม่นไผ ผู้คอยตุ้ม
ซุมหมู่ดารณีน้อย ให้พากัน ครวญใคร่ แหน่เด้อ
มื้อนี้... มือเคยไกวอู่น้อย อ่อนแฮงล้า สั่นเทา
เวียกเคยเอา เดียวนี้เอื้อน เฮือนเคยถู กะต้องหล่า
ปูปลาเคยอ่อมต้ม กะเลยเว้น เฮ็ดบ่ไหว
นางเอ้ย..เจ้าอย่าไลลืมเฒ่า ผู้เคยเพียร เคยฮักห่อ
อดสาเลี้ยง เจ้าแต่น้อย อย่าลืมเฒ่า ให้นั่งเหงา
เตรียมเอามาลัยน้อย ประคองกร ไปก้มกราบ
บาทผู้คุณเลิศล้น เหนือฟ้า ล้นแผ่นดิน
แม่เอ้ย...เหมิดชีวินของลูกนี้ ขอประกอบแต่ความดี เอามาปลงไว้บาทแม่
ต่อไปนี้สิดูแล บ่ให้แม่เดือดร้อน ต้องโหยล้า เมื่อยคิง เด้อแม่เอ้ย...
ธุจ้าธุจ้าธุจ้า
Bookmarks