หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 25

หัวข้อ: บ้า...ดีดีนี่เอง

Hybrid View

คำตอบที่แล้วมา คำตอบที่แล้วมา   คำตอบถัดไป คำตอบถัดไป
  1. #1
    ศิลปิน,ช่างภาพอิสระ สัญลักษณ์ของ เพ็นนี
    วันที่สมัคร
    May 2009
    ที่อยู่
    Bangkok
    กระทู้
    1,308
    บล็อก
    2

    บ้า...ดีดีนี่เอง

    หลังจากที่เงียบหายไปนาน วันนี้ได้ฤกษ์เพ็นนีคนงามมารายงานตัวจ้า
    นับตั้งแต่สงกรานต์ที่เพ็นนีเงียบไปและแทบไม่ได้ตั้งกระทู้ใดๆเลย
    แต่ก็แอบมาอ่านกระทู้ของพี่น้องบ้านมหาทั้งแบบเปิดเผยและไม่เปิดเผยเรื่อยๆไม่ขาดระยะ
    ช่วงสงกรานต์ เพ็นนีเจ็บป่วยด้วยอาการนอนไม่หลับ หลับๆตื่นๆ ตื่นมากลางดึกทำให้หลับต่อไม่ได้
    ช่วงเวลาทำงานในตอนกลางวันทำให้ประสิทธิภาพในการทำงานไม่ค่อยจะเต็มที่ ขาดตกบกพร่องหลายครั้ง
    ทำให้รู้สึกว่าตัวเองแย่ ก็เลยไปปรึกษาคุณหมอ หลังจากที่ได้พูดคุยกับเจ้าหน้าที่เวชระเบียน
    เจ้าหน้าที่ฝ่ายเวชระเบียนส่งไปแผนกจิตเวชผู้ใหญ่ หลังจากคุยกับนักจิตเวชก็ได้เข้าพบคุณหมอเฉพาะทาง
    แต่ไม่ได้คุยกับคุณหมอแค่สองคนนะค่ะ กลับมีนักศึกษาแพทย์อีก 6 คนนั่งรับฟังและซักถามเพ็นนีเป็นระยะๆ

    วันนั้น...ได้คุยกับคุณหมอและนักศึกษาแพทย์ประมาณ 2 ชม. รวมทั้งร้องไห้ต่อหน้าคณะแพทย์ด้วย
    คุณหมอสั่งยาให้ 2 อย่าง อย่างละ 7 วัน แล้วคุณหมอก็นัดอีกอาทิตย์ถัดมา
    หลังจากครบอาทิตย์เพ็นนีไปหมอตามที่หมอนัด คุณหมอแจ้งอาการว่าเพ็นนีอยู่ในภาวะโรคซึมเศร้า
    เนื่องจากเป็นคนที่รับผิดชอบเยอะ มีปมในอดีต และก็ได้ยามารับประทานเช่นเคย แต่คราวนี้คุณหมอนัดเป็น 2 อาทิตย์

    เพ็นนีคิดว่าตัวเองมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงดีแล้ว ก็เลยไปบริจาคโลหิตตามปกติเพ็นนีจะบริจาคทุกๆ 3 เดือน
    คราวนี้ระยะห่าง 4 เดือนไม่น่าจะมีปัญหา บวกกับมีหน่วยรับบริจาคโลหิตมาขอรับบริจาคที่ฟิวเจอร์ปาร์ครังสิต เพ็นนีก็เลยไป
    ปีนี้เป็นปีที่ 8 ที่บริจาคโลหิตและเป็นครั้งแรกที่มีปัญหา คือความดันโลหิตต่ำ อยู่ที่90/60 ซึ่งดูแล้วอาจไม่ต่ำมาก
    แต่ส่งผลให้เพ็นนีเป็นลมในห้องน้ำของฟิวเจอร์ปาร์ครวมถึงไม่สามารถกลับบ้านได้เองตามปกติ
    โชคดีที่น้องสาวคนกลางไปจ่ายค่าเคหะก็เลยได้ดูแลกันตลอดทาง

    พอวันต่อมาเพ็นนีแพ้อาหารขั้นรุนแรง หัวใจเต้นถี่กว่าปกติ คลื่นใส้อาเจียนร่วมกับท้องเดิน
    เพ็นนีคิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆเลยนอนกอดหมาน้อย(น้ำตาล)ทั้งคืน ใจสั่นโทรหาน้องสาวคนเล็กให้มาหากลางดึก
    แต่น้องจำศิลป์อยู่ที่วัดโสมนัส ทำให้ออกมาหาไม่ได้รุ่งเช้าน้องสาวมาหาแต่เช้าและอาการกลับดีขึ้นเป็นปลิดทิ้ง

    ครบ 2 สัปดาห์ที่คุณหมอจิตเวชนัด เพ็นนีก็ไปหาหมอเองตามปกติ คราวนี้คุณหมอจัดยาเพิ่มให้ จาก 2 เป็น 3 และนัดครั้งต่อไปอีก 1 เดือน
    หลังจากที่ทานยาของคุณหมอ รวมทั้งสุขภาพจิตที่ไม่ดี อาการของ SLE ที่เคยเงียบหายไป 7-8 ปีก็กำเริบ
    เพ็นเหนื่อยง่ายไอ แน่นหน้าอกก็เลยไปหาหมอตามสิทธิ์ประกันสังคมและเป็นโรงพยาบาลที่เคยมีประวัติเมื่อ 8 ปีก่อน(แต่ประวัติถูกลบไปหมดแล้ว)
    คุณหมอจัดยาให้ 3 ชุดรับประทาน 5 วัน หายเป็นปลิดทิ้ง เพราะยาแรงมาก
    ยาที่คุณหมอจัดให้ส่งผลต่อระบบทำงานของไต ทำให้เพ็นนีบวมตามตัว บวมตามข้อนิ้ว ผ่ามือ เจ็บปวดและทรมานมาก
    อาหารที่เคยทานปกติก็ทำให้แพ้ เพ็นนีรู้สึกท้อใจ เพราะอาการหนักกว่า 8 ปีที่แล้ว
    พยายามรักษาตัวเองไม่ให้ปัจจัยภายนอกมากระทบ แต่เหมือนยิ่งกลัวก็ยิ่งเจอ
    หมาน้อยสองตัวที่เลี้ยงมาเหมือนลูกก็ช๊อคตายไป 1 ตัว(น้ำเย็น) ทำให้เพ็นนียิ่งเศร้าและอาการต่างๆก็ยิ่งทรุด

    ครบ 1 เดือนคุณหมอนัดตรวจอาการอีกครั้ง คุณหมอประเมินสถานการณ์ว่าแย่ลง
    ให้ทานยาตามที่หมอสั่งให้ (Fulox) ทุกวันตอนเช้าและพยายามอย่าวิตกกังวล

    อ่านมาถึงตรงนี้คงจะทราบกับแล้วว่าเพ็นนีป่วยนอกจากเป็น SLE แล้วยังมีภาวะโรคซึมเศร้า
    เพ็นนีรู้สึกเหมือนตัวเองบ้าไปทุกนาที นั่งร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ มีเพียงน้ำตาลที่รับฟังและได้แต่เลียปากมือปลอบใจ
    เพ็นนีจะต้องเข้มแข็งและอยู่คนเดียวให้ได้ ทุกเรื่องราวเพ็นนีเมล์ไปบอกแม่ทุกวัน พิมพ์เมล์ไปร้องไห้ไปก็หลายครั้ง
    แม่ถึงกับเอ่ยปากว่า สิงหานี้วีซ่าแม่หมดพอดีแม่จะกลับมาดูแลหนูน่ะหมวยใหญ่ (แม่เรียกเพ็นนีว่าหมวยใหญ่)
    เพ็นนียิ่งรู้สึกแย่และเสียใจมาก ที่ทำให้แม่เป็นห่วง
    และเสียใจมากยิ่งขึ้นเมื่อปฏิเสธความรักและความหวังดีของแม่
    บอกแม่ว่าไม่ต้องกลับมาหมวยใหญ่ดูแลตัวเองได้...

    วันนี้เพ็นมีกำลังใจขึ้นเยอะ มีแรงที่จะเขียนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น และอยากจะบอกเพื่อนๆว่า เพ็นนีดีขึ้นมากแล้ว ดีขึ้นพร้อมๆกับน้ำหนักตัว จาก 50 กก.เป็น 55 กก.
    เห็นไหมหล่ะเพ็นนีดีขึ้นจริงๆ

  2. #2
    Banned

    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    ที่อยู่
    Oil Field เพชรบูรณ์/กำแพงแสน
    กระทู้
    469

    สู้ ตอ เติว เด้อ

    ได้อ่านเรื่องราว คุณเพ็นนี แล้วก็นับถือในสปิริต ที่กล้าไปหาหมอ จิตเวชแล้วนำเรื่องราวมาบอกเล่า และก็ขอนับถือในความดีที่บริจาคเลือดช่วยคนอื่นมานานกว่า8ปี ส่วนเรื่องสุขภาพนั้นควรดูแลเจ้าของให้ดีๆน่ะครับ อย่าสิอยู่ไกลครอบครัวและคนรู้จักหลาย เดี๋ยวเป็นอะไรฉุกเฉินขึ้นมา จะลำบากไปไหนควรมีเพื่อนหรือ ญาติไปด้วยน่ะ เป็นห่วงจากเพื่อนบ้านมหาคนหนึ่ง....

  3. #3
    มิสบ้านมหา 2010
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ เขมราฐ
    วันที่สมัคร
    Sep 2008
    ที่อยู่
    กลางท่งเมืองเขมฯ
    กระทู้
    1,946
    หลินกะเคยคือกันค่ะพี่เพ็น ตอนเรียนมหาวิทยาลัยใหม่ ๆ เครียดหลายค่ะ ปวดหัว คลื่นไส้ ไปหาหมอใสกะบ่เซา บาดเทื่อได้ไปกินยา รพ.พระศรีมหาโพธิ์ เซาเลย อิอิ..

    บ้าดี ๆ นี่เองคือกัน

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ bnserver
    วันที่สมัคร
    Jan 2009
    กระทู้
    331
    พี่เพ็ญ ครับ อย่าคิดมากนะครับเพราะถ้าเราคิดมาก ร่างการจะยิ่งทรุดนะครับ พยายาม ทำตามที่คุณหมอสั่งนะครับ และที่สำคัญ อย่าลืมกินยา ถ้ายิ่งมีโรคอื่นเข้ามาอีก จะยิ่งทำให้แย่เนาะ ก็พยายาม ทานอาหารให้ตรงเวลา และที่สำคัญ พักผ่อนให้เยอะ ๆ อย่าวิตกกังวล ให้มากนักครับพี่ น้องเป็นกำลังใจให้นะครับพี่ พี่สู้ๆๆ นะครับ อย่าท้อกับสิ่งที่เกิด เพราะสิ่งที่เกิด ไม่ได้ เลวร้ายไปหมดครับ มองโลกในแง่ดีไว้ แล้ว จะดีเองครับพี่ สู้ๆๆ ครับ

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ชัย หมอแคน
    วันที่สมัคร
    Jan 2010
    ที่อยู่
    มณฑลอานสี
    กระทู้
    407
    บล็อก
    3
    มาให้กำลังใจคนเก่ง พี่น้องบ้านมหาฯหลายคนเอาใจช่วยให้หายเร็วๆเด้อ ที่สำคัญอย่าคิดมากนะน้อง ร้องเพลง สบายๆๆ จะสบายใจขึ้น สู้สู้..

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ สาวเมืองกะสิน
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    กระทู้
    584
    ขอชมเชยว่าน้องเพ็นนีเป็นคนเข้มแข็งมากๆๆเลยจ้า ที่ผ่านอะไรๆหนักๆมาได้ ตั้งแต่ยังน้อยๆ จนมาถึงปัจจุบันนี้ น้องเพ็นนีกะยิ่ง เก่ง และ เข้มแข็งสุดๆๆจ้า แถมยังเป็นคนที่มีความสามารถหลายด้านนำ โดยเฉพาะฝีมือการถ่ายรูปจ้า เอื้อยขอให้น้องเพ็นนี ดีขึ้นๆๆๆๆ จนหายเป็นปกติ
    ในเร็ววันนะคะจะได้ ไปท่องเที่ยวแล้วกะถ่ายรูปสวยๆ มาให้เอื้อยและพี่น้องบ้านมหาเฮาได้เบิ่งน้อจ้า


    ขอเป็นกำลังให้เด้อน้อง สู้ๆจ้า เรื่องในอดีตก็คือเรื่องในอดีต
    อย่าไปเอามาเป็นปมให้เฮาซึมเศร้าจ้าคิดเสียว่า เฮาผ่านเรื่องต่างๆมาได้น่ะ
    เฮาเก่งและเข้มแข็งมากๆเลยจ้า สมควรที่คนอื่นจะได้เอาเป็นตัวอย่างด้วยซ้ำไปนะน้องเพ็นนี
    คิดบวกไว้หลายๆจ้า ถ้าอยากมีเพื่อนคุย เอื้อยกะยินดีเด้อจ้า
    ขอเป็นเพื่อนคุยนำน้องเพ็นนีจักคนแนเด้อ



    ปล. น้องเพ็นนี เปิดสอนถ่ายรูปในบ้านมหาบ่น้อง เอื้อยขอสมัครเป็นลูกศิษย์คนแรกเลยล่ะ อิอิ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สาวเมืองกะสิน; 29-07-2010 at 11:22.

  7. #7
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ หนุ่มน้อย
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    กระทู้
    549
    บล็อก
    21
    เพ็นนีเอ๊ย ตั้งจิตตั้งใจ สู้ต่อไป กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมากและมันก็อยู่ที่ตัวเราเอง หมั่นทำบุญสร้างกุศลในเมื่อมีโอกาส แม้ให้อาหารสัตว์เล็กสัตว์น้อยก็ถือว่าเป็นการทำบุญ ว่างๆก็หาโอกาสปล่อยหอยปล่อยปลา ปล่อยเต่าซะบ้างจะได้มีกำลังใจว่าเราได้ให้อิสระแก่ชีวิตสัตว์เหล่านั้น เราไม่ต้องไปหวังผลอะไรมากมาย เพียงแต่ได้ทำบุญสร้างกุศลแม้เพียงเล็กน้อยก็เป็นบุญ เรื่องนี้อ้ายประสบมากับโตเอง เลยแนะนำเพ็นนีเผื่อจะดีขึ้นบ้าง

  8. #8
    ท่องเวบ สัญลักษณ์ของ pui.lab
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    ที่อยู่
    โสดไม่มีใครเอา หรือว่าเราไม่เอาใคร
    กระทู้
    8,954
    บล็อก
    9
    แวะมาให้กำลังใจน้องเพ็นนีจ้า สู้ๆเด้อน้องชีวิตเรามีคุณค่า กว่าจะโตได้ เรียนจนจบ มีงานทำ
    มีเพื่อนฝูง มีมิตร คนรักใคร่มากมาย คิดถึงคนที่เรารักมากๆน่ะค่ะ
    บ้านมหาดอทคอม เว็บไซต์ส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ศิลปิน ความรู้ออนไลน์
    st1: มิตรภาพและรอยยิ้ม กับดีเจคนไกลบ้าน st1:

  9. #9
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    วันนั้นรู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกัน อยู่ ๆ ก็คิดถึงน้องเพ็นนีขึ้นมา ก็จึงโทรไปหาจึงรู้ข่าวว่าไม่สบาย จริง ๆ แล้วความทุกข์ ความเศร้า เหงา ซึม มีกันทุกคน สรุปว่าทุกคนบ้ากันทุกคน

    แต่ใครจะข่มใจตัวเองแสดงอาการบ้าออกมาต่างกันเท่านั้น รายของน้องเพ็น ไม่ได้บ้าหรอกน้อง ยังมีคนบ้ามากกว่าน้องเพ็นหลายคนเท่าที่พี่สังเกตอาการอยู่

    บ้าเพราะรัก บ้าเพราะเกลียด บ้าเพราะความโมโห บ้าเพราะความอิจฉาริษยา ไม่อยากให้คนอื่นได้ดี ฯลฯ หากเราสามารถข่มใจให้น้อยลง ให้หมดไป หรือไม่มีเลยก็จะเป็นการดี

    แต่มนุษย์เราใช่พระอรหันต์ ทางแก้ก็คืออย่าไปจมปรักอยู่กับมัน สลัดมันทิ้งไปด้วยการหากิจกรรมบันเทิงที่มันสร้างสรรค์ จรรโลงใจทำ หากอยู่คนเดียว ก็ลองมองดูที่กระจกสำรวจตัวเอง

    เราเป็นรูปร่าง มีตัวตน เกิดมาเป็นมนุษย์ ไม่ใช่เรื่องง่าย จิตใจเราถูกปรุงแต่งขึ้นมาภายหลัง ด้วยสิ่งแวดล้อม ทำไมเราต้องตกเป็นทาสมัน แทนที่เราจะเป็นนายมัน บังคับมันให้ได้นะ

  10. #10
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ pcalibration
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    เมืองฉะเชิงเทรา(แปดริ้ว)
    กระทู้
    1,883
    บล็อก
    1
    บ้าก็บ้าซิวะ...55555
    ขอเป็นกำลังใจนะน้องเพ็นนี
    เพราะ"บ้ากับอัฉริยะ"อยู่ใกล้กันนิดเดียวเอง

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •