หมาขี้เรื้อนเปลี่ยนคนใจดำ‏(นำมาฝากอ่านแล้วน้ำตาคลอ)

[คนของหัวใจ]

เรื่อง มีอยู่ว่า.. พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อยแต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่ แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย) เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อย ๆ แต่กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'กินไม่ ลงว่ะ' แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง(สงสัยมีของ) มันไปหาของกินบางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้ คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไปพอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไปแกเดือดทันทีครับวิ่งตามไปคราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้งชักทันที แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้นจึงกลับบ้านไปเตรียมของ (แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย) มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม แกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อม บ่น ' ทำไมมันไม่ตายวะ' พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่าแกตามทันทีพอไปถึง ภาพ.......หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก(เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง เอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นมให้อาหารเป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดี ที่สุดมันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้องขอให้มัน ให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตายไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตายพี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูกแกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ สายตาอ่อนโยนลง ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า ' ขอโทษ ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตายเราช่วยกันฝังแม่หมา แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง 5 ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก ' มันอาจมี ลูกรออยู่ก็ใด้'เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้วแกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ พูดกับแม่ว่า' แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออกไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้.....รักแม่
ใกล้ถึงวันแม่แล้วนะครับ หาสิ่งดีๆไปหาและกราบท่านบ้างนะครับ
รักท่านตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่นะครับ อย่าไปรักท่านตอนที่ท่านไม่ได้มีชีวิตอยู่ในโลกนี้นะครับ......ผมรักแม่มากๆนะครับ

[ครูไทยไกลบ้าน]

วันแม่คือสิบ่ได่ไปไหว้เพิ่นดอกปีนี่ ไหว้หัวนอนเอาครับ

[กะเม็งสะเร็น]

เป็นเรื่องราวที่ดีมากเลยครับ อ่านแล้วซึ้งใจจริงๆ รักแม่ครับ