การเดินทางออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของแต่ละคน เพื่อมาต่อสู้ชีวิตที่ต่างบ้านต่างเมืองด้วยความฝันถึงอนาคตที่ดี และความหวังของครอบครัว บ้างก็มาทำราชการทั้งในเมืองหลวงและหัวเมือง บ้างก็มาทำบริษัทเอกชน บ้างก็มาค้าขาย บ้างก็มาเป็นเจ้าของกิจการเอง บ้างมาเรียนหนังสือเพื่อที่จะเป็นบันไดไต่ขึ้นสู่ความฝันของตน หลายคนก็ประสพผลสำเหร็จ หลายคนก็ต้องพบกับความผิดหวัง และยังมีอีกหลายต่อหลายคนยังค้นหาความฝันของตนเอง บางคนสามารถกลับไปทำงานยังบ้านเกิดไม่ต้องมาแข่งขันกับเวลาและผู้คนในเมืองใหญ่
หนุ่มเมืองกาญจน์ เดินทางมากรุงเทพครั้งแรกด้วยความหวังว่า จะมาสอบนักเรียนนายสิบทหารบก หลังจากจบ ม.6 ด้วยวัย 18 ปีเมื่อปี 2533 ด้วยความฝันว่าหากเราสอบได้เราจะเป็นข้าราชการด้วยความรู้อันน้อยนิด โดยสารประจำทาง รถแดงพัดลม สมัยนั้น ขอนแก่น - กรุงเทพฯ ค่ารถ 85 บาท มาลงที่หมอชิต(เก่า) จากนั้นเดินทางไปที่ กรมยุทธศึกษาทหารบก เพื่อสมัครสอบ คิดถึงตอนนั้เมื่อไหร่แอบยิ้มคนเดียวไม่ได้ เรานี่มันช่างบ้านนอกซะเหลือเกิน จะขึ้นรถเมล์ก็ต้องให้ผ่านไปอย่างน้อย3คันก่อนเพื่อความแน่ใจ คันแรกอ่านข้างรถก่อนว่ามันจะผ่านยังที่เราจะไปมั๊ย คันที่2 อ่านเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง คันที่3ถึงขึ้น
ผลการสอบครั้งนั้นปรากฏว่าสอบไม่ติดต้องกลับไปเลี้ยงควายตามเดิม :l-จากแดนอิสานบ้านเกิดเมืองนอน
อยากฮู้เด้เนาะพี่น้องบ้านมหา มาเฮ็ดอิหยังครั้งแรกเมื่อออกมาหาความฝัน

/
/ ปี2552 ผ่านมา 20ปีได้ไปที่กรมยุทธศึกษาทหารบกอีกครั้งเพื่อไปพบ อ้ายพล พระยาแล โดยรู้จักผ่านทางเว็บฯบ้านมหาดอทคอม