หล่าน้องเอ้ย...คำโบราณเผิ่นว่าไว้ยามสิไลไปไกลห่าง
หนีไปไกลคนละทาง ให้สั่งลายามไกลซู้
เผิ่นนั้นว่า"นกเขาตู้พรากคู่กะยังขัน
อั่นว่านกกาเวาพรากฮังกะยังฮ้อง
บัดว่าน้องจากอ้ายคำเีดียวบ่อเิอิ้นสั่ง
คันบ่อเอิ้นสั่งใกล้ สังบ่อเอิ้นสั่งไกล"
ในดวงใจของบักอ้ายอาลัยนางทุกเซ้าค่ำ...คำเอ้ย
ไปบ่อบอกจักคำ ขัดข้องใจขุ่นแค้น เคืองอ้ายเรื่องอีหญัง
บ่อเคยปิดบังไว้มีหญังอ้ายกะบอก
ว่าอ้ายมีเมียสามลูกอีกห้า บ่อปิดบังเจ้าให้ขุ่นใจ
เงินเดือนอ้ายหลายปานใด๋บ่อเคยจ่ง
ซื้อแม่โขง รีเจนซี่ วิสกี้ไว้ท์ กับแกล้มพร้อมเลี้ยงหมู่ฝูง
เรื่องความดีบ่อเคยยุ่ง ข้าวอยู่ในยุ้งขอดขายกินเล่นเที่ยว
ใช้เงินมื้อเดียวเบิ๊ดแสนห้าหาคืออ้ายได้บ่อนาง
คนนิสัยดีคืออ้ายได้ขายนาหาเล่นเที่ยว
ใจเพรียวๆ อ้ายนี้ฮักแต่เจ้า (และเมียอ้ายที่อยู่เฮือน)
ส่างบ่อเตือนอ้ายบ้างคันคำนางสิถิ่มป่อย
บ่อมีลางสังหรณ์แม้แต่น้อยใจอ้ายรับบ่อทัน
ได้แต่นอนหานใจสั้น หานใจยาวกะเพ้อบ่น
คักหลายแท้น้อคนเคยฮักกันอยู่แท้ๆ ส่างปะอ้ายบ่อสั่งลา
ให้คึดเบิ่งแหน่เด้อหล่า ฝนสิสั่งลาปลาฟ้ายังฮ้องเอิ้นสั่ง
ปลาสิหนีไกลวัง ยังมีการดีตบ้อน ตีน้ำว่าสั่งลา
รจนาสิไกลเวียงวังเท้า สามลผู้เป็นพ่อ
หนีไปนำเงาะฮูปฮ้าย ยังโฮไห้ฮ่ำคะนิง
คือจั่งซิงสิลานกคุ่ม คือจั่งสุ่มสิลาหนอง
ขี้กะบองสิลาฮาง คุขี้ยางสิลาน้ำ
คำที่นางเคยเอาะอ่อยเว้า บ่อเหลือเค้าให้ห่วงหลังแน่บ่อน้อ...นางเอ้ย...อ๊วก! อ๊วก! แอ๊ะ!!
Bookmarks