ในมื้อนี้อยากเว้า หยังแน้เด้อจ้า จากที่แต่วได้เขียนไดอารี่ฉบับก่อน ขอบคุณพี่น้องบ้านมหาสุคนที่บอกสอนเด้อจ้า คนเฮานี้กะแปลกเนาะจ้า ทั้งที่เคยผ่านชิวิตที่เจ้บปวดมากะบ่ฮู้ว่าจักเที้ยะแล้วแต่กะยังดึงดันที่สิมีอีกกับความรู้สึกดีๆๆที่มีให้จักคนหนึ่งที่เฮาแอบปลื้มเพิ้นอยู่ ยามอยู่ไกลบ้านทั้งเหงาทั้งเศร้าจ้า เมื่อเข้ามาในโลกไซเบอร์กะมีหมู่เว้า หมู่จา ตั้งแต่แต๋วเข้ามาในบ้านมหาแต๋วกะได้พี่สาวน้องสาว น้องชาย อ้ายอยุ่หลายคนคือกัน ในส่วนของแต๋วเองแต๋วมีความจริงใจอยุ่เต้มเปี่ยมสำหรับสุคนจ้า นี่คือตัวจริงๆๆของแต๋วเอง ในบางครั้งเว้ากัน กะถุกชะตาเว้ากันแบบเปิดเผยนั้นหละที่แต่วอยากคบ ขอเพียงกำลังใจในวันที่แต๋วเหงา เศร้า อยากมีคนปลอบใจแน้เด้อจ้า กำลังใจจากคนที่เฮาปลื้มส่งมาแฮ่งดีใจหลายจ้า ชีวิตตอนนี้ไกลบ้านลูกกะอยู่หมื่นพันไมล์ บางครั้งช่องเล้กๆๆที่ส่งกำลังใจให้สุมื้อกะเป็นแฮงใจสู้ ได้หลายคือกันเด้อจ้า ถึงบางครั้งสิต้องเจ้บปวดกับการที่ได้ยินว่าเพิ่นมีผุอยู่ข้างๆๆแล้วแต่กะขอกำลังใจส่งให้คนไกลที่มีใจเต็มเปี่ยมแน้เด้อ กำลังใจเพียงเล้กน้อยกะดีใจแล้วจ้า แต๋วบ่อยากได้ยินว่า มีความทุกข์หรือว่า อ้ายกลุ้มใจ แต๋วอยากได้ยินว่ามีความสุขแต่วกะดีใจแล้ว การที่ได้ฮักไผจักคนแล้วเพิ่นมีความสุขกะสุขใจนำแล้วจ้ามื้อใดอ่อนล้า เหนื่อยงาน มีปัญหา บอกกันได้เด้อจ้า ระบายมาให้ฟังกะได้ แต๋วสิคอยให้กำลังใจจ้า .....ช่องน้อยๆๆตรงนั้นยังรออยู่คือเก่านั้นหละ
แต่วกะขอขอบคุณบ้านมหาที่เป็นกำลังใจให้สุ้ยามไกลบ้าน ได้เสียงเพลงแล้วกะมีหมู่เว้าจา ขอบคุณสุคนที่ตั้งเวบบ้านมหาขึ้นมาหลายๆๆเด้อจ้า
Bookmarks