การทำบุญให้ได้บุญ

**ไทเมืองมุก** · 14-08-2010, 15:52

การทำบุญให้ได้บุญ
พระพุทธเจ้าทรงแสดงที่มาแห่บุญไว้ 3 ประการ คือ
1.บุญเกิดจากการให้ทาน
2.บุญเกิดจากการรักษาศีล
3.บุญเกิดจากการภาวนาอบรมจิตใจ
บุญเกิดจากการให้ทาน เมื่อมีการถวายสิ่งของแด่พระภิกษุสงฆ์ หรือให้สิ่งของแก่ พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง แม้แต่เอาข้าวให้สุนัขกิน เอาเศษอาหารให้ปลากิน ขณะนั้นจะเกิดกระแสบุญแผ่ออกจากตัวผู้ให้ทันที แล้วสะสมเป็นกองบุญของผู้ใหญ่บนเทวโลก ดังนั้นตอนที่เราถวายสิ่งของแด่พระภิกษุสงฆ์ หรือให้สิ่งของแก่ใครก็ตาม เราต้องแผ่บุญทันที อย่ารอมัวไปแผ่บุญตอนสวด สัพพี เนื่องจากการแผ่บุญให้ตอนพระยถาฯ นั้นผิดเพราะกระแสบุญได้เลือนรางจางหายไปอยู่ในสวรรค์หมดแล้ว ต้องคิดแผ่บุญในทันทีทันใดว่า “บุญนี้จงเป็นของเทวดาผุ้รักษาตัวข้าหรือบุญนี้จงเป็นของเจ้ากรรมนายเวรของข้า หรือบุญนี้จงเป็นของเทวดา ภูตผี ปิศาจ เปรต ครุฑ นาค ยักษ์ ที่สถิตย์อยู่ในเรือกสวนไร่นา หรือเคหะสถานบ้านเรือนของข้า หรือบุญนี้จงเป็นของเทวดาผู้รักษาบุตรของข้า บิดาของข้า มารดาของข้า เป็นต้น”
บุญเกิดจากการภาวนา ให้ตั้งอธิษฐานก่อน เช่นว่า ขอบุญที่จะเกิดจากการภาวนาต่อไปนี้ถึงเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้ข้าพเจ้าเจ็บป่วย เป็น.................. หรือเราจะให้ใครก็อธิษฐานเอาเอง แล้วเริ่มภาวนาได้เลยและหลังจากภาวนาแล้วก็ให้อุทิศบุญนี้ไปอีกครั้ง บุญที่เกิดจากการภาวนานี้จะมีพลานุภาพแรงกว่าบุญที่เกิดจากการให้ทานมาก ฉะนั้นพวกภูตผีชั้นต่ำจะไม่ได้รับ เราต้องเปิดช่องไว้ก่อนที่จะภาวนา เขาจะได้รับตามกำลังความสามารถของตนเอง เพราะถ้าหากให้ตอนที่ภาวนาเสร็จจึงให้ก็เปรียบเสมือนเราปล่อยน้ำที่พุ่งแรงจากท่อดับเพลิง ตาเขาเอาพาชนะที่ไม่เหมาะสมมารับ ก็รับไม่ได้ เนื่องจากกำลังจิตไม่แข็งแรงพอ ดังนั้นเราจึงต้องให้เขาเตรียมตัวก่อนค่อยอธิษฐานเหมือนเราเปิดน้ำจากก๊อกน้ำออกค่อยๆ ใครมีภาชนะชนิดไหนก็เอามารองรับน้ำได้ตามกำลังสามารถ แต่สำหรับเทวดาบุญหนักศักดิ์ใหญ่ท่านสามารถรับบุญหนักหลังภาวนาได้
บุญที่เกิดจากการรักษาศีล การทำบุญด้วยการตั้งใจรักษาศีล ก็ย่อมเกิดกุศลเช่นกัน ทุกครั้งที่ระลึกถึงศีลตัวเองรักษาดีแล้ว ไม่ด่างพร้อยก็สามารอธิษฐานส่งบุญได้ว่า “บุญที่ข้าพเจ้าได้รักษาศีลนี้จงถึงแก่...............” หรือในการทำความดีทุกอย่าง เช่น การช่วยเหลือคน การทำประโยชน์ส่วนรวม การพูดให้คนได้สติ ย่อมก่อให้เกิดความปิติดีใจ นั้นแหละคือ บุญ ก็ให้เรารีบส่งบุญถึงผู้ที่เราต้องการให้บุญทันที
ดังนั้นการทำบุญ ถ้าเราทำด้วยความเต็มใจ มีความตั้งใจที่จะทำย่อมส่งบุญแก่เราทั้งสิ้น

**ญา ทิวาราช** · 14-08-2010, 17:17

การทำบุญนั้นเรียกว่า

บุญกิริยาวัตถุ ๑๐

๑. ทานมัย บุญเกิดจากให้วัตถุสิ่งของที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น
๒. สีลมัย บุญเกิดจากการรักษาศีล เพื่อให้เกิดความสะอาดกาย วาจา
๓. ภาวนามัย บุญเกิดจากการเจริญภาวนา
๔. อปจายนมัย บุญเกิดจากการประพฤติถ่อมตน
๕. เวยยาวัจจมัย บุญเกิดจากการช่วยขวนขวยงานที่ชอบ
๖. ปัตติทานมัย บุญเกิดจากการอุทิศส่วนบนให้ผู้อื่น
๗. ปัตตานุโมทนามัย บุญเกิดจากการอนุโมทนาบุญ
๘. ธัมมัสสวนมัย บุญเกิดจากการฟังธรรม
๙. ธัมมเทสนามัย บุญเกิดจากการแสดงธรรม
๑๐. ทิฏฐุชุกัมม์ บุญเกิดจากการทำความเห็นให้ตรงตามความเป็นจริง

ความสุขที่บริสุทธิ์ คือความสุขอันเกิดจากกรรมที่บริสุทธิ์ เรียกว่า บุญ

สรุปก็คือ แก่นแท้บุญคือจิต

เพราะอะไรจึงว่าแก่นบุญแก่นบาปอยู่ที่จิต เพราะจิตเป็นใหญ่กว่าโลกทั้งหมด จิตน่ะคุ้มครองตัวของเรา โลกจะมีขึ้นมาได้ก็เพราะจิต แต่ละจิตๆ นั้นเกิดขึ้นมาเป็นรูปร่างขึ้นมา ถ้าจิตไม่มีเสียแล้วโลก คนของเราไม่มี สัตว์ก็ไม่มี แต่มันยากที่จิตมีนะซี คนเราจึงค่อยมี สัตว์จึงค่อยมี

ที่วุ่นวายอยู่ในโลกนี้ก็เพราะ จิตไม่ได้สงบ อบรมจิตไม่ถึง มันจึงยุ่ง ถ้า ต่างคนต่างฝึกฝนอบรมจิตของตน ควบคุมจิตของตนได้แล้วมันจะมีเรื่องอะไรไม่มีทะเลาะเบาะแว้งซึ่งกันและกัน คนเราสมัยนี้อยู่ด้วยกัน ๒ คนขึ้นไปก็มีเรื่อง มากคนก็มากเรื่อง เพราะไม่มีใครควบคุมจิตของตนได้นะซี

จิตที่ประมาท คือ จิตที่หลงไปตามความพอใจ ไม่พอใจ มีผลเป็น อวิชชา (โลภะ โทสะ โมหะ) เมื่อเราประมาท อวิชชาที่ถูกสะสมมาก่อนหน้า จะสั่งบุคคลผู้นั้นให้เกิดความพอใจไม่พอใจตอบสนองต่อสิ่งที่เข้ามากระทบสัมผัส (ผัสสะ) ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (อินทรีย์ ๖) เป็นอัตโนมัติ เรียกว่าติดจนเป็นนิสัย (นิสยปัจจัย) โดยมีรูป รส กลิ่น เสียง และจินตนาการ เป็นจุดเริ่มต้น (อารัมปัจจัย) การหลงไปตามความพอใจ ไม่พอใจนี้ จึงเป็นต้นเหตุของทุกข์ทั้งปวง

การทำจิตให้ไม่ตกอยู่ในความประมาท ก็คือ การไม่หลงไปตามสิ่งที่มากระทบสัมผัส ไม่ให้เกิดความพอใจ ไม่พอใจ จนกลายเป็นหลง การที่จะดับความพอใจไม่พอใจและความหลง โดยเฉพาะคนที่กำลังเครียดเรื่องงาน เรื่องหนี้สิน เรื่องความรัก ให้พิจารณาว่า ความนึกคิดไม่เที่ยง ติดๆ กัน ๕ นาที ๑๐ นาที ความเครียดจะหายไป ไม่ต้องกินยา กินเหล้า ยังมีกำลังนึกหาทางออก หาทางแก้ไขปัญหาชีวิตได้อีกอย่างสบาย

วิธีการควบคุมจิตได้นั้นต้องดับด้วยความจริงมีหลายอย่าง ที่เรียกว่า อบรมกรรมฐาน คือ อบรมจิตนั่นเอง

__________________

รู้เพื่อปล่อยวาง ไม่ใช่ยึดติด

**เมษา** · 14-08-2010, 17:46

เห็นด้วยกับทั้งสองท่านค่ะ ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่

จิตเป็นใหญ่ จิตเป็นประธาน

**กำลังใจ** · 14-08-2010, 17:48

ขอบคุณหลายเด้อ.....................

**คนตระการ...** · 14-08-2010, 18:53

ผุ่ข่าว่าจักแม่นสิได้หรือบ่อได้ แต่กะเฮ็ดเพื่อให้สบายใจ......ได้ยินแต่เพิ่นว่าได้.........สิเอิ้นว่าเฮ็ดบุญหวังผล ได้บ่อน่อ...อิอิ

**ข้าวต้มมัด** · 14-08-2010, 21:16

ชอบอ่านค่ะแต่ปฏิบัติยากเหลือเกิน ทำบุญทำทานนั้นทำได้แต่การฝึกจิตรให้นิ่ง
และมีสมาธิเหมือนตอนเป็นเด็กอายุ 9 ขวบ,10 ขวบ นั้นยากเหลือเกินแต่ก็พยายาม
ได้แต่สมาทานศิลห้า สวดมนต์ให้คุณพระคุ้มครอง ถ้าวันไหนไม่ทำก็จะฝันร้ายตลอด
ขออนุโมทนากับผู้ให้ธรรมเป็นทานค่ะ สาธุ