วาสนาซาตาส่วย ใจล้มอ่วยมันซวยหลาย
จั่งบรรยายมาเป็นกลอน แต้มอักษรเป็นกลอนฟ้อง
ซิลเจ้าของบ่พอได้ ป้ำไม้ใหญ่บ่มีขวาน
มีแต่ควัญบ่มีไฟ เลยทุกข์ใจได้นอนโอ้
แนวบุญโตบ่สมช้าง ผัดหาทางซื้อกะแย่ง
หมากกะแล่งอยากค้อง คอช้างหากบ่คือ
แต่นี้ไปอย่าคิดดื้อ ให้เจ้าจื่อเด้อใจจำ
สมแต่ดำนาผง ได้โก่งหลังขึ้นเทิ่งฟ้า
แนวเกิดมาซิลขี่ฮ้าย คือกระต่ายมาหมายจันทร์
ฝันสลายกลายเป็นทุกข์ ได้นอนอุกเชื้อลมแล้ง
หวังกินแกงปลาย่าง เดินผิดทางได้จ้ำแจ่ว
บ่มีแววดวงขี้ล่าย แนวเป็นได้กะแค่ฝัน
ทุกคืนวันได้อ่าวโอ้ บอกใจโตให้ปลงตก
แฮงบ่มีอย่าหวังยก โอ่งแดงไปวางตั้ง
เหมิดความหวังเคียงดอกฟ้า ไปหาจับบักจกหล่อน
เป็นกรรมกรรับจ้าง สืบคลองสร้างอยู่ท่งนา
อยู่กับดินกินกับหญ้า เป็นชาวนาอยู่คือเก่า
สิสู้เขาผุรวยแบงค์ เหมิดแฮงแล้วล้าหล่อยลง...
Bookmarks