.....ในชีวิตการเดินทางของคน..คนหนึ่ง..ที่เจอทั้งสุขและเศร้าคละเคล้ากันไป จนผ่านมาเกือบครึ่งชีวิต ล้มบ้าง..ลุกบ้างกับหนทางที่ฉันเลือกเดินเกี่ยวกับเรื่องความรัก.. จนมาวันนี้ วันที่พบกับใครคนหนึ่งที่อาจจะเร็วไปสำหรับการได้รู้จักกันของเรา..แต่ก็ไม่สายไปสำหรับการเริ่มต้นเปิดใจคบกับใครซักคน ..และไม่ว่าผลสุดท้ายจะออกมาอย่างไรก็แล้วแต่ ฉันก็พร้อมที่จะยอมรับกับการตัดสินใจครั้งนี้ เพราะมันคือความรักที่บริสุทธิ์..จริงใจ..ความรักที่ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน.ความรักที่หวังเพียงแค่ขอเห็นเขามีความสุข.ขอแค่ได้อยู่ข้างๆคอยพูดคุย.ก็เท่านั้นเอง...และความรักแบบนี้ไม่ใช่หรือที่คน..อีกหลายๆคนต้องการที่จะพบกับมัน ต่อให้มีแผลฉกรรจ์มาก่อน เคยบาดเจ็บอย่างสาหัสมาแค่ไหน ก็ยังจะมีคนที่อยากจะลองรัก..กับมันอีกซักครั้ง..เหมือนกับฉันในตอนนี้..ที่มั่นใจจะเดินหน้าต่อไป เพราะสิ่งที่ฉันประทับใจในตัวเขามากที่สุดก็คือ ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาซึ่งหาได้ยากในสังคมทุกวันนี้ ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยแม้แต่จะจับมือฉันหรือใกล้กันจนเกินความไม่เหมาะส่ม..ฉันเป็นคนสมัยใหม่ก็จริงแต่เรื่องอย่างนี้ฉันคิดว่ามันไม่สมควรอย่างยิ่ง เพราะผู้หญิงเรา เมื่อใดก็ตามที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัว เมื่อนั้นเราก็จะหมดคุณค่าในทันที...
.....สายน้ำไม่เคยไหลกลับ..โลกไม่เคยหยุดหมุน..ความรักไม่เคยหยุดอยู่ที่เดิม ..และในความรัก..ทุกอย่าง ทุกสิ่ง...ทุกที่...ทุกเวลา...เป็นไปได้เสมอ..เพราะรักแท้ไม่ได้มีเพียงแค่ครั้งเดียว….
สำหรับวันนี้ที่มีเธอ...ขอบคุณนะ สำหรับสิ่งดี.ดี ที่เรามีให้กัน..และจะเป็นเช่นนั้นเสมอไป..
Bookmarks