เอามาไห้เบิ่งครับ ความประมาทของคนบางคน อาสัยแค่ว่าง่ายๆๆเด่วกะถึง ความสูญเสียคร้งนี้ หลานผมต้องกำพร้าพ่อ อายุแค่เพียง สามขวบ กะเจ็ดเดือน ไปสี่คน รอดได้คนเดียว
คืนอังคารที่ 13 ก.ค. 53 20.48 น. ถนนสาย 226 เลย ทางรถไฟ ห้วยทับทันเลยโค้งมาหน่อยหนึ่ง สิเข้าสุรินทร์ ถนนมืดมากบ่มีไฟ บ่ค่อยมีรถนำ
คาที 1 ศพและต่อมา สิ่งที่บ่คาดคิดกะเกิดขึ้นอีก เมือ พ่อน้องเขย ต้องมาเสีย ลงไปอีกตอน23.25 น. เมือเวลาผ่านไปไม่นานปฏิหารก้อไม่มีอีกครั้งเมื้อ น้องเขยเพื่อน ต้องมาล้มหายตายจากไปอีกคนเมือเวลา00. 48 น.เว่าแบบบ้านๆๆเฮากะ ตายไล่ๆๆกัน
อุบัติเหตุจากความประมาทของพวกประกอบการรถไถนา ประมาณว่ามีโตพ่วงน่ะให้ล๊อคแน่นๆ อย่าให้มันหลุดและกะหลัง 6 โมงแลงอย่าแล่นยามกลางคืนมันอันตราย ความสูญเสียแบบนี้บ่มีไผต้องการ เอามาไห้เบิ่ง เพื่อเตียนใจคนมักง่าย
เพื่อนรู้มั้ยว่ามันเศร้าที่ต้องจาก
เพื่อนรู้มั้ยมันลำบากทำใจได้
เพื่อนรู้มั้ยความรู้สึกอยู่ในใจ
เพื่อนไม่เคยจากไปไกลได้ห่างกัน
นึกถึงตอนกินเหล้าเมาด้วยกัน
นึกถึงตอนกำลังมันกับกีต้าร์
นึกถึงตอนเราเศร้าเคล้านำตา
นึกถึงตอนเราบ้าฮาด้วยกัน
เมื่อก่อนเคยเล่นดนตรีอยู่ด้วยกัน
เมื่อก่อนเคยวาดฝันไล่ตามหา
เมื่อก่อนเคยให้กำลังใจตลอดเวลา
เมื่อก่อนเคยแก้ปัญหาอยู่ด้วยกัน
ถึงตอนนี้ตัวเพื่อนจะไม่อยู่
โปรดจงรู้เพื่อนคนสัญาว่า
เพื่อนคนนี้จะมีเพื่อนตลอดเวลา
เกิดชาติหน้ากูขอเกิดเป็นเพื่อนมึง..
ไปดีเว้ยเพื่อนกูโหสิ
Bookmarks