คืนหม่น

[ลาวดีน้อย]

วันคืนหม่น..เฝ้าทนคิดถึง
คำนึงหา..ดวงใจฉัน
เหตุไหนเล่า..เธอจึงปล่อย
ให้ฉันคอย..น้อยใจอยู่..ไปบ่เป็นแล้ว อิอิ มาหลอยแต่งกลอนจ้า..55+

[sompoi]

ในคืนฟ้าหม่น หลังเมฆฝนโปรยปราย
ทุกสิ่งล้วนหมาย กลับกลาย แปรเปลี่ยน
สัจจะธรรมห่อนเที่ยงหมุนเวียนเปลี่ยนวน
วานนี้คงสับสน วันนี้ใจคนจึงเปลี่ยนไป

..ซังเจ้าของกะทู้ จ่มเป็นเนาะ....

[บ่าวจ้ำ]

คิดถึง............ยามห่างไกล
ห่วงใย..........ยามห่างหาย
อ้างว้าง.........ยามห่างกาย
ใจหาย..........ยามไร้ข่าว

อยากให้........เราหวนกลับ
มานับ...........ดาวดวงเก่า
มาชื่น...........คืนเพ็ญพราว
ร่ายกลอนเปล่า....ใต้เงาจันทร์
....................................................
...........คนรักของดอกไม้.............
....๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓.....
.....................................................

[หญ้านาง]

คืนฟ้าหม่น
ระคนความคิดถึง
เฝ้าคะนึงถึงชาย
มิวายหวัง
ยังอาทรห่วงหา
มิเคยชัง
เฝ้าคอยหวัง
นั่งดูดาว
คราวเหงาทรวง
ทุกแห่งห้วงดวงจิตมิอยากพราก
แต่ต้องจากลาจรอาวรณ์หา
ตัวห่างไกลใจยังอยู่คู่พี่ยา
คงจะมาพบกันวันที่รอ..........( เข้าห้อง ชมรมกลอนบ่ได้จ้าบ่าวจ้ำ บ่รู้สาเหตุ)กรุณาช่วยหน่อย

[ต่าย]

คืนหม่นๆ..คนเหงาๆ..เศร้าใจเหลือ
หมอกคลุมเครือ..เมฆลางเลือน..เตือนใจฝัน
หนาวน้ำค้าง...พร่างพรมพื้น...สะอื้นพลัน
ดุจดวงจันทร์..ในคืนเพ็ญ...มิเห็น..ดาว

เธออยู่ไหน...ฉันอยู่นี่...ที่รักจ๋า
อุ่นอุรา.........ครายลยิน..ก็สิ้นหนาว
ในคืนหม่น....ยินเสียงเธอ..เพ้อหาดาว
แผ่วๆผ่าว.....หนาวคำอ้อน...ชวนอ่อนใจ

[โม้จัง]

เสียงสะท้อนอ้อนจากฟ้าพาหวนคิด
บันดลจิตเฝ้าแต่คิดติดตามหา
เสียงออดอ้วนใครเว้าวอนสะท้อนมา
อยากเห็นหน้าคราคิดถึงติดตรึงใจ

คืนหมองหม่นใจคนคิดจิตพร่ำเพ้อ
ยามอยากเจอใจเหม่อลอยคอยสั่นไหว
อยากแนบชิดเฝ้าติดตามยามห่างไกล
ไม่อยากให้ค่ำคืนใดเหงาใจเลย.......

[ต่าย]

คืนหมองหม่น..ใยคนคอย..ละห้อยหา
ติดตรึงตา.....แต่คราใด.....ใจชวนฝัน
เสียงออดอ้อน..วอนลมหนาว...ร้าวรำพัน
คิดถึงกัน.......อยู่หรือเปล่า....ให้หนาวใจ

ใจหม่นๆ..ในคืนเหงาๆ...เศร้าเหลือแสน
บ่มาดแม้น...ไปเมียงมอง...จองชายไหน
คืนหม่นๆ.....คนเคยคู่......อยู่หนใด
รู้บ้างไหม....ใครคนหนึ่ง....คนึงคอย

[โม้จัง]

ค่ำคืนนี้อาจมีหวังนั่งเคียงข้าง
นั่งมองทางช้างเผือกที่เลือกฝัน
ที่สองเราเฝ้ารอคอยมานานวัน
ต่างเฝ้าฝันว่าสักวันคงพบเจอ

หากคืนนี้ไม่ได้มีเมฆบดบัง
คงสมหวังดั่งตั้งใจไม่รอเก้อ
ชายที่รักได้ประจักษ์ทักทายเธอ
คิดถึงเสมอแม้ว่าเธอเผลอหลงลืม...

[ต่าย]

ในคืนหม่น..คนเคยปลื้ม..ลืมไฉน
คอยพี่ชาย...มาร้อยเรียง..ระเบียงฝัน
เพราะคืนหม่น....จึงพลั้งเผลอ...เพ้อรำพัน
เฝ้านับวัน.......รอพี่ยา......มาเคลียคลอ

นั่งมองทาง..ช้างเผือก..ที่เลือกฝัน
ดาวดวงนั้น...เฝ้ารออยู่...รู้ไหมหนอ
ฟ้าพร่างดาว...ราวสื่อใจ...ให้พี่รอ
ยามพี่ท้อ......ในคืนหม่น...ค้น..หา..ดาว

[โม้จัง]

ราตรีเปลี่ยนเวียนวนชอบกลนัก
คนเคยรักทักทายจากยากตามหา
ยังติดตามถามไถ่ยามไกลตา
ห่วงหนักหนาเมื่อคราลาจากจร

คืนหมองหม่นมืดมนใจทนทุกข์
เคยร่วมสุขด้วยกันฝันหลอกหลอน
สุขเพียงฝันพลันเปลี่ยนไปใจอาวร
คำออดอ้อนยังหวานหูไม่รู้ลืม.....