วันคืนหม่น..เฝ้าทนคิดถึง
คำนึงหา..ดวงใจฉัน
เหตุไหนเล่า..เธอจึงปล่อย
ให้ฉันคอย..น้อยใจอยู่..ไปบ่เป็นแล้ว อิอิ มาหลอยแต่งกลอนจ้า..55+
วันคืนหม่น..เฝ้าทนคิดถึง
คำนึงหา..ดวงใจฉัน
เหตุไหนเล่า..เธอจึงปล่อย
ให้ฉันคอย..น้อยใจอยู่..ไปบ่เป็นแล้ว อิอิ มาหลอยแต่งกลอนจ้า..55+
ในคืนฟ้าหม่น หลังเมฆฝนโปรยปราย
ทุกสิ่งล้วนหมาย กลับกลาย แปรเปลี่ยน
สัจจะธรรมห่อนเที่ยงหมุนเวียนเปลี่ยนวน
วานนี้คงสับสน วันนี้ใจคนจึงเปลี่ยนไป
..ซังเจ้าของกะทู้ จ่มเป็นเนาะ....
มองต่าง..อย่างปลง
คิดถึง............ยามห่างไกล
ห่วงใย..........ยามห่างหาย
อ้างว้าง.........ยามห่างกาย
ใจหาย..........ยามไร้ข่าว
อยากให้........เราหวนกลับ
มานับ...........ดาวดวงเก่า
มาชื่น...........คืนเพ็ญพราว
ร่ายกลอนเปล่า....ใต้เงาจันทร์
....................................................
...........คนรักของดอกไม้.............
....๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓.....
.....................................................
..Dreams it, Believe it, Do it..
คืนฟ้าหม่น
ระคนความคิดถึง
เฝ้าคะนึงถึงชาย
มิวายหวัง
ยังอาทรห่วงหา
มิเคยชัง
เฝ้าคอยหวัง
นั่งดูดาว
คราวเหงาทรวง
ทุกแห่งห้วงดวงจิตมิอยากพราก
แต่ต้องจากลาจรอาวรณ์หา
ตัวห่างไกลใจยังอยู่คู่พี่ยา
คงจะมาพบกันวันที่รอ..........( เข้าห้อง ชมรมกลอนบ่ได้จ้าบ่าวจ้ำ บ่รู้สาเหตุ)กรุณาช่วยหน่อย
คืนหม่นๆ..คนเหงาๆ..เศร้าใจเหลือ
หมอกคลุมเครือ..เมฆลางเลือน..เตือนใจฝัน
หนาวน้ำค้าง...พร่างพรมพื้น...สะอื้นพลัน
ดุจดวงจันทร์..ในคืนเพ็ญ...มิเห็น..ดาว
เธออยู่ไหน...ฉันอยู่นี่...ที่รักจ๋า
อุ่นอุรา.........ครายลยิน..ก็สิ้นหนาว
ในคืนหม่น....ยินเสียงเธอ..เพ้อหาดาว
แผ่วๆผ่าว.....หนาวคำอ้อน...ชวนอ่อนใจ
เสียงสะท้อนอ้อนจากฟ้าพาหวนคิด
บันดลจิตเฝ้าแต่คิดติดตามหา
เสียงออดอ้วนใครเว้าวอนสะท้อนมา
อยากเห็นหน้าคราคิดถึงติดตรึงใจ
คืนหมองหม่นใจคนคิดจิตพร่ำเพ้อ
ยามอยากเจอใจเหม่อลอยคอยสั่นไหว
อยากแนบชิดเฝ้าติดตามยามห่างไกล
ไม่อยากให้ค่ำคืนใดเหงาใจเลย.......
คืนหมองหม่น..ใยคนคอย..ละห้อยหา
ติดตรึงตา.....แต่คราใด.....ใจชวนฝัน
เสียงออดอ้อน..วอนลมหนาว...ร้าวรำพัน
คิดถึงกัน.......อยู่หรือเปล่า....ให้หนาวใจ
ใจหม่นๆ..ในคืนเหงาๆ...เศร้าเหลือแสน
บ่มาดแม้น...ไปเมียงมอง...จองชายไหน
คืนหม่นๆ.....คนเคยคู่......อยู่หนใด
รู้บ้างไหม....ใครคนหนึ่ง....คนึงคอย
ค่ำคืนนี้อาจมีหวังนั่งเคียงข้าง
นั่งมองทางช้างเผือกที่เลือกฝัน
ที่สองเราเฝ้ารอคอยมานานวัน
ต่างเฝ้าฝันว่าสักวันคงพบเจอ
หากคืนนี้ไม่ได้มีเมฆบดบัง
คงสมหวังดั่งตั้งใจไม่รอเก้อ
ชายที่รักได้ประจักษ์ทักทายเธอ
คิดถึงเสมอแม้ว่าเธอเผลอหลงลืม...
ในคืนหม่น..คนเคยปลื้ม..ลืมไฉน
คอยพี่ชาย...มาร้อยเรียง..ระเบียงฝัน
เพราะคืนหม่น....จึงพลั้งเผลอ...เพ้อรำพัน
เฝ้านับวัน.......รอพี่ยา......มาเคลียคลอ
นั่งมองทาง..ช้างเผือก..ที่เลือกฝัน
ดาวดวงนั้น...เฝ้ารออยู่...รู้ไหมหนอ
ฟ้าพร่างดาว...ราวสื่อใจ...ให้พี่รอ
ยามพี่ท้อ......ในคืนหม่น...ค้น..หา..ดาว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ต่าย; 29-08-2010 at 11:17.
ราตรีเปลี่ยนเวียนวนชอบกลนัก
คนเคยรักทักทายจากยากตามหา
ยังติดตามถามไถ่ยามไกลตา
ห่วงหนักหนาเมื่อคราลาจากจร
คืนหมองหม่นมืดมนใจทนทุกข์
เคยร่วมสุขด้วยกันฝันหลอกหลอน
สุขเพียงฝันพลันเปลี่ยนไปใจอาวร
คำออดอ้อนยังหวานหูไม่รู้ลืม.....
Bookmarks