จั๊กเวรกรรมหยังของยายหละ จั่งมาเลาะ....มา ซักกะแด่วๆอยู่นี่แหมะ หลงทีบหลงแดนปานแมงหมี่มุดเข้าอั่นนั่นช้าง ฮ่าๆๆๆ
(จ่มสื่อๆดอก...กะแด่วๆๆ ต่อไปฮิ้วๆ)
จั๊กเวรกรรมหยังของยายหละ จั่งมาเลาะ....มา ซักกะแด่วๆอยู่นี่แหมะ หลงทีบหลงแดนปานแมงหมี่มุดเข้าอั่นนั่นช้าง ฮ่าๆๆๆ
(จ่มสื่อๆดอก...กะแด่วๆๆ ต่อไปฮิ้วๆ)
"ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"
น้องหลินจำได้ว่า ซอกหาผญา แล้วกะมาพ้อ เพิ่นจ่ายผญากันสนั่นจอ โอ้ว......ถืกคีง 29 - 9 - 2008
ก็แค่ 2 ปี กว่า ๆ เลาะยังบ่ทั่วเลยค่ะ
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
แม้นไม่ได้..รักเธอ ในวันแรก
แต่ไม่แปลกวันนี้...รัก เธอเสมอ
ขอบคุณเวลาพาเรามาพบเจอ
ได้มีเธอร่วมเคียงข้างเส้นทางใจ
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
.-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..-*""*-..
ลูกหินเข้ามาบ้านมหาประมาณ ปลาย ๆ ปี 2006
แต่บ่ได้สมัครสมาชิก จนว่ามาสมัครสมาชิกจริงจังต้นปี 2007
บรรยากาศเมื่อก่อน คิดฮอดแล้วก็ยังอดยิ้มบ่ได้ ม่วนหลาย
มีทั้ง หัวเราะ งุงิงิงิ อะหิอะหิ สุข เศร้า เคล้าน้ำตา สารพัด
แต่ก็อบอุ่นใจยิ่ง.......ถึงแม้ว่าจะอยู่ต่างถิ่นต่างที่
แต่ความผูกพันดั่งเป็นพี่เป็นน้องอีหลีจ้า..รักบ้านมหาจ้า
อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือเป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน
...จากประสบการณ์ที่อยู่เวบนี้ตั้งแต่คนเข้าเวบวันละ 4-5 คน พี่น้องสมาชิก ให้เกียรติกัน เกรงใจกัน ปรึกษาหารือกัน มีหยังไม่เข้าใจกันหรือความคิดเห็นไม่ตรงกัน
....ปกติที่ผ่านมาก็จะพุดคุยหรือประสานกันไปทางหลังไมค์ หรือในเอ็ม เพื่อให้พี่น้องส่วนมากที่เข้ามาม่วนในเวบ สิไม่ได้รับรู้กับเรื่องราวเหล่านั้น และต้องพยายามไม่ให้เรื่องขัดแย้งต่างๆสู่สาธารณะชน และที่สําคัญถ้าอยากให้บรรยากาสดีๆเหมือนก่อน ต้องหลีกเลี่ยงการพูดส่อเสียด เสียดสี ยุยง ถ้าปล่อยให้มีแบบนี้ออกอากาศ ก็โต้ตอบกันไปมา ไม่มีวันสิ้นสุด คนที่เป็นผู้ใหย่ก็ต้องคอยชี้แนะแก่สมาชิกใหม่ คนที่เป็นสมาชิกใหม่ก็ต้องศึกษาตัวไหนควรไม่ควร
....ให้ตั้งสมมุติฐานใว้ว่าไม่มีใครถูกไม่มีใครผิด หรือถ้าผิดจริงก็ไม่ใช่เรื่องเอาเป็นเอาตาย อภัยกันได้ก็อภัย แล้วบ้านมหาของพวกเราก็จะกลับมาเหมือนเดิม และอยู่คู่คนอิสานไปนานแส๊นนาน... (ตัวนี้เว้าสู่ฟังในมุมมองของผมสื่อๆดอกหวา)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ตรี ศรีเมืองใหม่; 28-12-2010 at 20:26.
:welcome3"...ศรีเมืองใหม่แดนธรรมประเสริฐ ถิ่นกำเนิดหลวงปู่มั่น ลือลั่นสวรรค์ภูหล่น ยลสวยหินผานางคอย ลอยล่องแก่งจุการ งามตระหง่านเสาธงวงกลมใหญ่...">>>>> www.muangmai.ob.tc
กาลเวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน จำได้ว่าพบกับบ้านมหาครั้งแรก ก็ช่วงประมาณเดือนนี้ของปี 2005 แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นเว็บเต็มตัว มาสมัครสมาชิกเอาเดือน กพ ปี 2006 ก็ห้าปีกว่าเข้าไปแล้ว ช่วงนั้นบ้ากลอน บ้าบทกวี ก็ขีดๆ เขียนๆ กันไป กับน้องใบไม้สีชมพู สาวภูไท เขียดตะปาด แม่ไหย่สอน แองเจิ้ล ตอนนี้แยกย้ายหายกันไปหมดแล้ว
ได้เจอกับเพื่อนๆ มากหน้าหลายตา มีความสุขมากๆ ค่ะ
ล้มแล้วฟื้นยืนสู้ชูช่อใหม่ เพราะต้นยังสดใสผลิใบเขียว
ลุกขึ้นต้านลมฝนต้นเป็นเกลียว รากยึดเหนี่ยวซับซ้อนกับพื้นดิน
Bookmarks