hbd:hbd:hbd:
...ปลื้มสุด...ปลื้มอ้ายกึ่ม...บ่อคือไผ๋
จั่งแมนเลาห่วงใย ใสใจอีนางน้อง
เพิ่นเทียวถามเที่ยวปกป้อง ยามขัดข้องเพิ่นกะซอย
เห็นเฮาเป็นเด็กน้อย เบิ่งข่อยยุทุกยาม
อยู่ในใจน้องตลอด คิดฮอดได้ฝากข้าม
เพียงแต่ได้ไต่ถาม ข่าวคราวกะดีแล้ว
ต่างคนเป็นดวงแก้ว ของคนที่เคียงคู่
เลยเป็นได้แค่ชู้ ทางใจให้อดเอา
เป็นแรงใจให้เจ้า เว้ามวนหัวนำกัน
ต่างให้ความสำคัญ แก่กันหล่ะเนาะพี่
เป็นได้เพียงแค่นี้ อันความดีเฮายังอยู่
อาจสิได้อุ้มชู กันในภายพากหน้า ไผ๋สิกล้าดอกรับรอง
ให้เฮาเป็นพี่น้อง ร่วมสายใย หมั่นแกน
ฮักกันให้แน่นแน่น คือไม้ แก่นหมากขาม
......อ้ายกึ่มเอ้ยมาอ่านเอา ผิดก็แก้เอาเองโลดเด้อค่ะ
Bookmarks