คนแรกของฉัน
สายฝนที่หล่นพรำ ตอกย้ำให้น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบแก้มอีกครั้ง... ข้างกายของหล่อนคือชายหนุ่มร่างกำยำ นอนหลับสนิทเหมือนไร้ชีวิต สิ่งที่บ่งบอกได้ว่าเขายังหายใจอยู่
คือแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจะงหวะของลมหายใจ.... นี่เธอกำลังร้องให้เหรอ? ร้องให้เพราะอะไร ? เสียใจเหรอ? เปล่า... เธอดีใจต่างหาก
............... แผ่นภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ เริ่มผ่านเข้ามาทีละนิด จากภาพที่เลือนลางเหมือนความฝัน ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น...แสงไฟวูบวาบตามจังหวะดนตรีที่เร้าใจ เธอนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าเคาน์เตอร์จำหน่ายเครื่องดื่ม ของผับแห่งหนึ่งย่านพัฒนาการ...
" ถ้าไม่รังเกียจ ขอผมเลี้ยงเครื่องดื่มนะครับ" เสียงนุ่มๆ ดังขึ้นที่ด้านหลังของเธอ.... เมื่อหันไปก็พบกับชายหนุ่มหน้าตาดี ส่งยิ้มให้อยู่ เมื่อสบตากันเลือดสาวในกายเธอถึงกับฉีดพล่าน ....." ดะ..ดะ..ได้สิคะ เชิญนั่งค่ะ" เธอตะลึงจนเอ่ยปากเชิญเขานั่งอย่างไม่รู้ตัว... "มาคนเดียวเหรอครับ?" เขาเริ่มบทสนทนาอย่างง่ายๆ...........
"อ๋อ เฉพาะวันนี้ค่ะ ปกติเพื่อนมาด้วย.."เธอตอบ.. "แล้ววันนี้เพื่อนไปไหนครับ?"... "ไปกับแฟนค่ะ"... " ชื่ออะไรครับ?"... "ชื่อ อาย ค่ะ" "ผม ภูริ ครับ เรียกภูเฉย ๆ ก็ได้ ยินดีที่รู้จักครับ" เค้ายื่นมือออกมา.. " เช่นกันค่ะ" เธอยื่นมือไปทักทาย ทันทีที่มือของเขาและเธอสัมผัส กันเลือดในกายเธอเริ่มฉีดพล่านอีกครั้งนึง.......... นี่หรือเลือดสาวรุ่น?.... การสนทนาดำเนินไปอย่างออกรสชาติ เขาและเธอคุยกันเหมือนรู้จักกัน มานานแสนนานเครื่องดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าผ่านไป... ฤทธิ์ของแอลกอออร์บวกกับเลือดในกายเธอ ทำให้แก้มที่อวบอิ่มของเธอเป็นสีแดงระเรื่อ ........... จนถึงเวลา ตีสอง...ก็ถึงเวลาต้องกลับ... เขาอาสาจะไปส่งเธอที่คอนโดแถวสวนหลวงซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธ...
ตอนนั้นเธอเองก็มีอาการมึนๆ เดินไม่ค่อยตรงทาง ต้องให้เขาคอยประคองตลอดเวลา ........... เมื่อถึงคอนโดเขาประคองเธอขึ้นไปส่งถึงห้อง เธอจำได้ลางเลือนว่าได้ยินเสียงปิดประตูห้อง แต่ไม่มีเสียงเดินออกไป... ถึงตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันจะจบลงอย่างไร แต่ก็ยังไม่วายตื่นเต้นอยู่ดี................ เขาตื่นแล้ว นอนอมยิ้มมองเธออยู่....
"ร้องให้ทำไมครับ เสียใจเหรอ?"... ฉันหันมาสบตาเขาช้าๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ แล้วตอบว่า ..... "ไม่ได้เสียใจหรอกค่ะ ดีใจต่างหาก ตั้งแต่แปลงเพศมา คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่ไม่รู้.... คนอื่นๆ รู้ก่อนทุกทีเลย.........."
Bookmarks