เขาว่าข่อยเป็นลาว
ข่อยนั้นหากเป็นคนทุกข์ไฮ้ปากก่ำกินมันหมก
ตกหว่างซาตาส่วยอยากสิรวยดอกนำเผิ่น
ระหกระเหินออกจากบ้านหวังทางแก้พ้นทุกข์จน
เข้ามาหาซอกค้นงานการอยู่เมืองล่าง
งานนั้นหากแม่นก่อสร้าง เทิงรับจ้างแม่นทั่วไป
เจ้านายเขาใช้อีหยังบ่อเคยเกี่ยง เถียงกะเถียงบ่อขึ้น เพราะเขานั้นเป็นเจ้านาย
ย่างไปไสเขากะย้องว่าคนลาวมันใช้ง่าย หนักปานใด๋กะเฮ็ดได้ เบานั้นกะค่อยทน
ฟังเสียงคนเมืองหลวงเว้าว่าลาวเอ้ยจั่งแม่นซื่อ โง่หลายจนซื่อบื้อ ยังเจ็บแค้นอยู่บ่อเซา
ฮู้จั่งใด๋ล่ะหมู่เจ้า เอาเกณฑ์หยังล่ะมาว่า ท้าพนันกันกะได้ โตข่อยนี้เซื้อซาติไทย
เบิ่งบัตรประซาซนข่อยกะได้ สัญซาติไทยกะหากแม่น
เพียงแต่เกิดอยู่แดนภูมิอีสานถิ่นแคว้น ส่างหาเอิ้นว่าลาว
Bookmarks