สมน้ำพื้นเจ้าของเด่ หย่างโซเซหัวขี่ทั่ง น้ำตาพังย้อนมักย่อง
กะเลยต้องมานั่งเหงา ย้อนหลงคำปากซายเว้า จนมึนเมาเลยเสียท่า
เบิ๊ดคาราเพินถิ่มจ้อย น้ำตาย้อยเฮ็ดจังได๋ เพินป๋าหนี
แล้วถิ่มไว้ ความเสียใจ ไผสิซ่อย กลายเป็นแม่ บักหำน้อย
ถูกคนป้อยอยู่สุเว็น มองบอเห็นผุได๋แหล่ว ไปทางได๋เขากะซ่า
เลียต้ำตากอดลูกน้อย พ่อแม่ข่อยกะไล่หนี ชีวิตเป็นคือแบบนี้
กะย้อนว่าบอฟังไผ๋ คาวมเสียใจได้มาโฮม ได้ฮำฮ้อน
บัดยามนี่ เพินกินฟรีหนีไปซ้ำ ย้อนเซื่อคำปากซอวอ นี่หล่ะน้อ
หลงมักย้อง กะเลยต้องมานั่งเหงานี่แหล่วววววววว
Bookmarks