“ ขาดพ่อ เหมือนถ่อหัก ”เป็นประโยคที่ดลใจให้ผมนึกถึงอดีตครั้งยังมี พ่อ
รู้ว่าพ่อเปรียบเสมือนผู้นำแพชีวิต ของลูก ๆ ให้เป็นไปในทิศทางที่กำหนดได้
พ่อเป็นผู้ค้ำ ผู้ถ่อแพไปข้างหน้าด้วยความยากลำบาก บางครั้งต้องเจออุปสรรคต่าง ๆ
เพราะสายน้ำใช่ว่าจะราบเรียบ มีทั้งแรงคลื่น แรงลม บางครั้งเจอทั้งโขดหินไต้น้ำ
ข้างบนเจอฝนกระหน่ำ ชีวิตคนเราเปรียบได้กับกฎเกณฑ์ธรรมชาติที่มีทั้งมืด ทั้งด้านสว่าง
ผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่จะฝ่าฟันไปได้ตลอดรอดฝั่ง ผมนั่งนึกถึงอดีตที่มีพ่อเป็นผู้นำ ผู้เลี้ยงดู
แต่อนิจจา..พ่อของผมแข็งแรงไม่พอ ที่จะถ่อนำแพชีวิตที่มีเมียและลูก ๆ ไปส่งให้ถึงฝั่งได้
เพราะพ่อหมดแรงเสียก่อน พ่อจากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ ทิ้งให้ลูก ๆ และเมียล่องลอย ไปอย่างไร้จุดหมาย...
Bookmarks