ยามที่ข่อยสูนหลาย

[พล พระยาแล]

พี่น้องเคยบ่ครับ เวลาเมือย ๆ มีคนมาล้อมาหยอก ข่อยล่ะสุนหลาย ๆ สมัยเป็นเด็กน้อยเวลาเอาคุไปหาบน้ำอยู่สระ หย่างมาฮอดเคิงทาง ซุมนั่งอยู่หน้าบ้านกะล้อเลียน "ฮ่า ๆ หาบน้ำหยังคือแอวอ่อนแถะพะนะ" ข่อยล่ะซังหลาย หาบน้ำยังปลงยังวางเซามีแฮงระหว่างทางได้

นาข่อยอยู่ติดถนน ยามหาบข้าวใส่ลาน กะสิมีไม้ขาหยั่งวางไม้คันหลาว เอามัดข้าวสอดใส่ข้างละทอ ๆ กัน บางเทือเสียบหมิ่นหลายกะถุยน้ำลายใส่ไม้คันหลาว เพื่อให้มันฝืด บางเทือมัดข้างหลังหลุด ข้างหน้ากะยกขึ้น

หย่างนำคันแท ถ้าลมแฮง ๆ แทบสิตกคันแท ต้องหยุดให้ลมมันผ่านไป เพราะลมสิมาเป็นพัก ๆ ซุมหย่างไปนากะล้อข่อย "แจ๋นแล่นแจ๊น ๆ ๆ เอิ๊บ ๆ ๆ" พะนะ ข่อยล่ะสุนแฮง สิวางกะวางบ่ได้ เมื่อยกะเมือย

ซูมื่อนี่แล่นออกกำลังกายรอบที่ทำงาน ช่วงรอบสุดท้ายเป็นช่วงที่แล่นสปีดเข้าเส้นชัย ข่อยละสุนซุมหมู่เด็กน้อยพากันปั่นรถจักรยานเล่นปาดหน้าข่อย ซุมที่นั่งป้อนข้าวลูกอยู่ข้าง ๆ กะถามข่อย "เถ่าพลเอ้ย เจ้าแลนได้จักรอบแล่ว" พะนะ ข่อยล่ะซังหลาย ฮังกำลังเมือย ๆ อยู่ ข่อยกะบ่ตอบแหล่ว

เวลายกของหนักกะคือกัน เวลามีคนหย่างขวางทางข่อยละสุนฮึบ ๆ โลด ฉะนั้นอย่าทักอย่าถามยามคนยกของหนัก หรือกำลังเฮ็ดกิจกรรมหยังที่กำลังเมือย ๆ อยู่เด้อ มันสุน ฮ่า ๆ ๆ

"เฮ้ย พลเอ้ย งานที่สั่งให้พิมพ์เสร็จหรือยัง" ฮ่วย แมนหยังอีกน้อบาดเนี่ย ข่อยล่ะมาสุนแฮงแถะหือ คนกำลังเล่นแชตบ่มืนตาบ้อ เจ้านายกะดาย ฮ่า ๆ ๆ