อุกเต็มทีแล้วใจอ้าย คล้ายกับว่าบ่มีแฮง
ได้ตำแหน่งโตสำรอง เป็นของตายในใจน้อง
ยามหม่นหมองจั่งเห็นหน้า เสียน้ำตาจั่งโอ้อ่าว
ยามเพิ่นเหงาจั่งคิดพ้อ ยามเพิ่นท้อจั่งคิดถึง
ตำแหน่งหนึ่งที่เธอให้ กะคืออ้ายที่ปรึกษา
คอยเป็นยาทาใจ ยามคนไคระทมช้ำ
ยามเมื่อคำแพงหล่า เสียใจมาน้ำตาหลั่ง
ปานเข็มทั่งเข้าใจอ้าย พอตายแล้วย่อนว่าแคร์
คอยดูแลปลอบใจเจ้า ทุกเรื่องราวยินดีซ่อย
แล้วกะคอยอยู่ใกล้ๆ ส่งใจเข้ามาซ่อยซู
แต่..เจ้าสิฮู้อยู่บ่หล่า ว่าทางใจอ้ายอุกอั่ง
บ่ได้หวังเป็นแค่คน ที่ดนๆจั่งคิดพ้อ
บ่อยากรอทอฝันฮ้าง บ่อยากย่างทางโดดเดี่ยว
และบ่อยากเป็นคนเดียว ที่เทียวคิดฮอดแต่เจ้า
เก็บความเหงาเฝ้าความช้ำ อกระกำบ่จำจื่อ
กะฮักเจ้าเนาะฮึ อย่าเฮ็ดคือถือว่าอ้าย ชายพี่เจ็บบ่เป็น..หลายถ่อน
Bookmarks