ผญาน้ำตาเบ้า

[ทิดจ่อย]

น้ำตาเบ้า

มุดอยู่นำดิน กินนำขี้ วิถีทางอันต้อยต่ำ
ค่ำแลงลงก้มหน้าไห้ ไผบ้างสิส่อยเหลือ
เหนืออื่นใด๋ในโลกล้วน อนิจจังตั้งบ่อเที่ยง
เป็นแค่เพียงแมลงโตน้อยๆ ได้ฮนไห้ฮ่ำฮอน

อยู่นำดอนนอนนำซ้ง กลางท่งขยายพันธุ์
ชีวิตหากพันธะนังเกาะเกี่ยวงัวควาย ทุกแลงเซ้า
ตั้งแต่เกิดจนเฒ่า เท่าผองตายความเป็นอยู่
อาศัยกลิ้งขี้ก้อน หาเลี้ยงสืบเผ่าพันธุ์

ปั้นเป็นกลมๆ ก้อน ป่อนไข่ใส่ให้เนาแพง
จวบจนแปลงเปลี่ยนกายผ่านสมัยเป็นโตด้วง
เป็นวัฏหมุนค้วง เป็นวงจรชีวิตหนึ่ง
ึถึงหว่างคราวใกล้จ้อ อาวสานสิ้นซึ่งเผ่าพันธุ์

หากโลกที่เนาอยู่ยั้ง ฝูงงัวควายได้พรากถิ่น
เกลี้ยงหมิ่นลิ่น คันแม่นคนเข่นฆ่า ขายค้าบ่อให้ยัง
พงศ์พันธุ์เซื้อซาติเบ้าคงสาบสูญสิ้นซื่อ
แม้ปัจจุบันสุมื้อนี้ กะมีหน่อยแทบบ่อเหลือ

วอนผู้ใจบุญหนุนเกื้อ หลงเหลืองัวควายไว้ให้แหน่
เห็นแก่เบ้าโตน้อยๆ ตาเหลื่อมนั่งแนม
ขออยู่แจมนำหมู่ท่านตราบอาวสานโลกสิหมุ่น
เป็นจั่งบุญจั่งคุณ เกิดซาติใด๋กะสิขอรับใซ้ คุณท่าน คู่สู่คน .....ดอกนา

ขอบคุณภาพลำดับที่ 2 - 4 จาก http://gotoknow.org/blog/garnna/279151