น้องสิบอกลาอ้าย ตอนสิไลลาหนี
แสนโสกาอาลัย ปานสิตาย ด่าวดิ้น
ใจถวิลหาเจ้า คนเฮาเคยคู่
บ่อได้อยู่ใกล้ใกล้ บัดเลยไห้ฮ่ำฮอน
บุญกุศลบ่ได้สร้าง ร่วมกันแต่ชาติก่อน
ถึงแมนสิได้ซ้อน กะโงโค้งโก่งหนี
มีโลกีย์มาต้อง เฮ็ดให้สองเฮาต้องห่าง
บ่สามารถเฮ็ดสร้าง เป็นแป้นแผ่นเดียว
ฮ้องสั่งฟ้า คือน้ำตาน้องไหลหลั่ง
ไหลไปอยู่หวั่งหวั่ง คือดั่งสายนธี
ความเสียใจในครั้งนี้ มอบให้พี่ดอกคนเดียว
อย่าสุมาเทียวตั๋ว เฮ็ดให้นางนอนซ้ำ
จวนจดจำใจเอา ดวงดาราเป็นหมู่
คิดเห็นแต่ยอดชู้ คนโก้ผุห่างไกล
สุดอาลัยนำอ้าย บ่มีมื่อสิได้ต่าว
ฝากความหนาวมอบให้ ในใจน้องสั่นระทวย แท้เด้พี่เอ้ย
Bookmarks