เดือนบ่ไลจากฟ้า
เมฆาบ่ลาถิ่น
แผ่นดินบ่ลาหญ้า
ปลาบ่บ้อนบืนหนี
ขี้ซีบ่ลาไต้
ไม้บ่ลาป่าเสือใหญ่
อ้ายฮักน้องน้องฮักอ้าย
ในใจนั้นกะบ่ลืม
ฟืมบ่ลาเนื้อฝ้าย
ชายบ่ลาน้องสิเกี่ยว
สิฮักเดียวใจเดียว
เทียวเป็นแฟนแหนอ้าย
ทุกข์ยากฮ้าย...สิฮ่วมกัน
บ่ม่วนปานได๋เด้อจ้า ด่นๆมาแต่งเทื่อหนึ่งยากเวียกหลาย
Bookmarks