มื้อนี้ดีใจหลายพี่น้องที่อ้ายธนิตย์ เพิ่นมาหาฮอดหม่อง บ่ได้แวะมาหาแต่ตั่งใจมาว่าซั่น อุตส่าห์ขับรถจากสุวรรณภูมิ ยิงตรงมายังอมตะซิติ้ (จั๊กตรงบ่ตรง หลงทางกะป่านนึ่ง)....
มาฮอดแล้ว กะขึ้นไปกินน้ำ กินท่ายุห้องบ่าวกบินทร์....ชั้น 5 พี่น้อง...แว่วได้ยินเสียงเพิ่นจ่ม..."ผุเฒ่าย่างขึ้นบรรได นิเมื่อยอิหลีเด้เนาะ"ฮอดห้องกินน้ำกินท่าแล้ว เพิ่นกะฟ่าวเขียนสมุดเยี่ยม ย้อนว่าเวลามีจำกัด.....

"....ดีใจหลายได้ผ้อ พระเอกหมอลำโตเป็นๆ (อ้ายธนิตย์)..."
ตอนนี้ความลับบ่าวกบินทร์ ที่อยู่ในสมุดเล่มนั้นได้ถืกอ้ายธนิตย์เลากำไว้เมิ้ดแล้ว
ต่อไปนี้สิเฮ็ดหยังกะต้องตามใจเลาแหน่จั๊กน่อย....
แล้วจากเขียนสมุดเยี่ยม กะพากันไปกินข้าวแลง พูดคุย เว้านัวหัวม่วนกันกันตามประสา
ชายโลดได้ผ้อกัน แต่น่าเสียดายที่นั่งด่นบ่ได้ เพราะว่าบ่าวต้องมาเฮ้ดงาน 2 ทุ่ม

"....ดีใจหลายได้ผ้อ พระเอกหมอลำโตเป็นๆ (อ้ายธนิตย์)..."
ที่บ่ได้ถ่ายรูปนำกันนั้น บ่ได้เคียดให้กันเด้อครับ บ่มีคนถ่ายให้ (กล้องกะกล้องโทรศัพท์)
...อยากบอกว่าอบอุ่นอิหลีอ้าย...ดีใจ ละกะขอบคุณที่อ้ายตั้งใจมาหา อ้ายเป็นพี่น้องคนแรกในบ้านมหาเลย ที่น้องได้ผ้อโตเป็นๆ กะย้อนว่ายากเวียกยากงานจั่งอ้ายเห็นหล่ะครับ
หวังว่า งานพาแลงปีหน้าคงสิได้ผ้อพี่น้อง บ้านมหาเฮาสุคนเนาะ.......
ขอบคุณบ้านมหาที่เฮ็ดให้เฮาได้รู้จักกัน......