:*- มื้อนี่มีความจริงมาเว้าสู่พี่น้องอ่านเผื่อสิได้บ่ประมาทคือกอบัวดอกหว๋า
[COLOR="Navy"] กาลครั้งหนึ่งเมื่อวันที่ 28 ก.ย 53 มื้อนั่นหลังจากเลิกงานข่อยกะกลับบ้านปกติ พอเปิดประตูเข้าบ้าน กะหย่างหาแนวใส่ท้องในตู้เย็นๆ ตาบัดเหลียวไปทางประตูครัว เห็นประตูกะบ่ปิด ไขควงกะวางอยู่4 อัน มุงลวดกะเปิดออกทิ้งยุนำพื้น พอหย่างไปเบิ่งข้างนอก ฮ่วย! กระจกบานเกล็ดกะถอดบาดนิ ข่อยกะบ่คิดหยังหลาย ฮู้บ่ข่อยคิดจั่งได๋เห็นแบบนี่ ป๊าดดดด ลูกน้องข่อยคือสิขยันคักแท้ ถอดกระจกออกมาเช็ดบ่ย้านบาดมือบ่ มุงลวดกระถอด แต่ว่าคือบ่ใส่คือเก่าว่ะ ไขควงซุ้มนี่คือบ่เคยเห็นน้อ พู้นเดะข่อยคิดแมะ บ่คิดหยังหลาย ข่อยกะใส่มุงลวดคือเก่า ปิดประตูเรียบร้อย คือบ่มีหยังเกิดขึ้น จน 1 ทุ่ม ลูกน้องกลับมาจากเฝ้าร้าน ข่อยกะยิงคำถามแรกทันทีที่เจอเลย “ โตคือบ่ปิดประตูบ้านล่ะอ้อ” “ ปิดยุเดะล่ะป้า” “ปิดจั่งได๋เฮาเห็นเปิดยุแมะ ไขควงกะมี มุงลวดกะเปิด โตเฮ็ดหยังบ่” ลูกน้องกะตอบ “บ่ได้เฮ็ดเดะล่ะป้า” เอาแล้วข่อย เริ่มสิหนาวแต่ยังบ่มีหลักฐาน ลูกน้องกะขึ้นไปข้างบน บาดขึ้นไปแค่บันได ท่อนั่นล่ะ เอิ้นมาถามข่อย “ป้าได้ขึ้นมารื้อของในห้องบ่นิ”ได้ยินคำถามข่อย ขาสั่นพั่บๆๆ บ่ต้องสงสัยเลย ฟ้าวขึ้นไปเบิ่งตี้ล่ะ ประตูห้อง 3 ห้อง กะถูกงัด เสื้อผ้ากระจายเต็มพื้น ตู้สามหลัง ถูกงัดหมด ตาบัดเหลียวไปเห็น กล่องใส่ทอง หล่นยุนำพื้น คือใจสิขาดนิล่ะพี่น้อง น้ำตาไหลเป็นสายเลย นั่งเก็บกล่องนั่นกล่องนี่มาส่องกะเปล่า พับเสื้อผ้าไปกะคิด เส้นนั่นตอนตกเบิก เส้นนั่นโบนัส เส้นนั่นวันเกิด เส้นนั่นปีใหม่ สารพัดตะแนวคิด ที่นอนกะรื้อจนกระจาย บ่แม่นข่อยเก็บบ่ดีเดะ ใส่ลิ้นชักข้างในสุด ล็อคกุญแจ เอาดอกกุญแจไปไว้หม่องอื่น ปานนั่นมันกะยังเห็น ตอนแรกกะบ่อยากไปแจ้งความดอก เพราะคิดว่าของถึงมือโจร โอกาสเจอบ่มี บาดเพื่อนบ้านกะว่าแจ้งความโลดครู กะเลยไปแจ้งความตอนสิ สามทุ่ม สรุปคืนนั่นตำรวจมาตรวจ 3 รอบ จนข่อยบ่ได้นอน จักหน่อยกะกด ออดดด อีกแล้ว มากะบ่เฮ็ดหยัง ลายมือกะบ่ตรวจ จนปานนี่กะมิดจี่ลี่ (ตำรวจกะดาย สงสัยสิงานหลายบ่) ทั้งที่บ้านข่อยกะมียามดูแลอย่างดี แต่ว่าโจรสมัยนี่มันบ่คือเก่า หน้าตาดีๆแต่งโตงามๆ ทำท่ามาถามหาญาติ หย่างมาเฉย ไผสิฮู้แม่นบ่
ฉะนั้นกะอยากเตือนพี่น้องที่ยังบ่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี่ กุญแจกะล็อคแหน่เอาให้ปลอดภัยก่อนออกจากบ้านกะสำรวจเบิ่งบ้านเรียบร้อยดียัง อย่าสิได้มานั่งเสียใจคือกอบัว...
Bookmarks