โอ้รักเอยรักข้านั้นครั้งแรก สุดจะแปลกเหมือนเจอกันแต่ปางก่อน สุดหอมหวลคืนวันฉ่ำฤทัย
เฝ้าถนอมคอยหล่อเลี้ยงจากหัวใจ เจ้ากระหยิ่มยิ้มย่องชื่นฉ่ำนัก เจอคนรักที่ถูกใจคอยปรึกษาวันเวลายาวนานพอเข้าใจ
รักชักใยให้พบสุขนิจนิรันด์.ทุกคนเฝ้ามองเราต่างอิจฉา
แต่วันหนึ่งเหมือนฟ้าฟาดลงกลางใจ ยอดดวงใจหนีไปไม่กล่าวลา ได้แต่คอย..คอยหาเศร้าอุรา บอกขวัญตาลาแล้วไปแต่งงาน...
พอได้ฟังกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ อยากฉุดยื้อดื้อดึงเห็นแก่ตัว ถ้าไม่มีพี่แล้วจะอยู่ใยอยากลาใกลคนทั้งโลกหลีกหนีหน้า บอกขอลากับทุกคนว่าอยากตาย...
รักหนอรักเจ้าทำพิษ จิตหม่นหมอง ทุกข์ระทมโหยไห้ทุกคืนวัน
พี่ไปแล้วไปมีชีวิตใหม่ โอ้ใจเอยใจพี่ร้ายยิ่งนักเคยบอกรักกับเราทุกคืนวัน พอจะจบ จบลงคำสั้นๆว่าลาก่อน มาบัดนี้สามปีแล้วที่พี่ไปทิ้งเราไว้เพียงลำพังใน...**คืนลับฟ้า..**
Bookmarks