จากแดนดินถิ่นอีสานลาบ้านเกิด
ไม่ใช่เชิดหรือหยิ่งแต่อย่างได
แต่ต้องลาเพราะหนีจนทนไม่ไหว
ใช่อยากจากหนีบ้านมาเสียเมื่อไร
ที่ต้องไกลจากบ้านมาเพราะว่าจน
ไม่อยากทนทุกยากลำบากยิ่ง
ทุกๆสิ่งไม่มีสมดังประสงค์
ต้องเร่ร่อนหาอาชีพเพื่อดำรงณ์
หวังว่าคงจะได้ดีต้องมีวัน
ไม่วันนี้ก็วันหน้าพาให้สุข
อันความทุกจากตัวเรา คงสลาย
หวังสักวันเรานั้นคงสบาย
หาเงินได้ จะหอบไปสู่บ้านเรา