พี่ชายเอ้ย คันพี่ชายใจตรงต้อง ใจเฮาสองตรองตรงกัน
มันสิบ่คือความฝัน แต่ว่ามันคือความจริง แล้วกะบ่แมนลิงหลอกเจ้า
อ้าวเถ่าเอ้ยเถ่า(ล้อเลียน) มาทางนี้สาก่อน
ถึงบาดสิได้ย้อน หรือสิถอนเบิ่งจักเป็ก
อย่าสุเก๊กหลายเด้ออ้าย สิถืกฮ้ายบ่าวพี่ชาย
อ้ายถืกฮ้ายแล้วแล้ว สิมีแถมด้วยคำด่า
ห่ากินหัวคนเอ้ย ใจเอ้ยป้อยบ่เป็น
เป็นเวรกรรมอี่หยั่งน้อ เฮ็ดให้พ้อกับคุณพี่
มาราวีอยู่ทุกมื้อ บ่อมีมื่อได้ส่างเซา
ใจมันเหงา ใจมันเซ่อ นอนละเมอคิดฮอดพี่
พ่อโตดีของน้อง เฮานี้ต้องเจรจา
หยับมานั่งใกล้ใกล้ อย่าสุไกลหลายคุณพี่
หยับมานั่งทางพี้ ชายคนดีสิว่ามา
จะต้องด่าให้จักบาด บ่อสั่นขาดบ่อนหัวใจ
คนอีหยั่งมาเฮ็ดให้ น้ำตาไหลดูไร้ค่า
ห่ากินหัวคนเอ้ย มาเยาะเย้ยข่อยแมนซัง(น้ำตาดอก)
เอาอีหยั่งเฮ็ดหูเจ้า มาขอเอาไปปิ้งแน่
เอาไปแช่จิ้มแจ่วฮ้อน ถอนกับเบียร์ค่อยสิเซา
ฮักเอ้ยฮัก เพิ่นว่าฮักเหลือล้น
มองคนจนบ่มีค่า โตน้องนี้บ่เคยว่า
ปรารถณาสิได้อ้าย ชายคนโก้ นี้พึ่งพา
บุญผลาบ่อมายู้ เฮาทั้งคู่ต้องขาดกัน
ฝากสัมพันธ์ฮักไว้ จากใจเนื้ออุ่น
อยากสิหนุ่นตักอ้าย คันแมนไข้กะสิเซา พุ้นแหล่ว
แปวทางเฮาเคยเที่ยว มาเกี่ยวใจของชายนั้น
ขอให้ความฮักหมั่น ปั้นข้าวเหนียวคือเพิ่นว่า
หากว่ามีเวลา โอกาสหน้าค่อยมาพ้อ
สิมาง้อบ่าวพี่ชาย ดอกเด้ออ้ายเอ้ย
กราบขอโทษขออภัยคณะกรรมการและผู้อ่านทุกท่าน ผญ๋าบทนี้ข้าวต้มมัดเขียนขึ้นมาเพื่อ เป็นสีสันเยาะเย้ยผลงานของตนเองที่เคยเขียนซึ้งเศร้าๆ
มีคำด่าเป็นภาษาอีสาน อาจสิบ่สุภาพแล้วกะบ่ได้มีเจตนาว่าให้ผู้ได๋เด้อค่ะ เป็นวรรณกรรมอีกชิ้นหนึ่งที่ข้าวต้มมัด อยากเขียนแหวกแนว
ผิดพลาดประการใด ข้าวต้มมัดขอรับผิดชอบ และขออภัยมาในโอกาสนี้อีกครั้งค่ะ
Bookmarks