ขอบคุณสำหรับมิตรภาพกับการเดินทางที่คุ้มค่าที่สุด

[เเมงสะดิ้ง]

โอ...หนอพี่น้องเอ๊ย....
จั่งแม่นบุญหลายสายยาว พอลงจากเรือบินกะโต่นใส่พาข้าวโลด
ขอบคุณอ้ายพล กับแมเสี่ยวที่รัก สำหรับที่พักพิงอิงแอบ
พ้อมกับของฝากกางเกงลายดอกสีสะท้านจิต ถืกใจแฮง



พอเสร็จธุระยุเมียงกุง แล่วกะฟ่าวเจิ่ดไปลงหม่องนิ่ล่ะ ด้วยควมคึดฮอด
ไผผ่านไปผ่านมา อยากแวะเยี่ยมยามถามข่าวแมงดิ้งกะหม่องนิ่ล่ะเด้อพี่น้อง



โอ๊ยใจสิหลาดสิขูด....หย่อนคึดนำหลานน้อยกะจั่งหว่ะ
ฟ่าวอย่างแฮงหย่อนอยากมาตุ้มมาอบอุ่นเอาลูกหลานเล่นน้ำขี้สีก



คั่กนั่นแล่วเพิ่น ได้มาหย่างแหยงคีงเบิ่งข้าวเขียว
เด็ดดอกไม้งามตามทางเหน็บหู จินตนาการบรรเจิด
เพิ่นกะสิคึดวาเพิ่นเป็นนางเอกสั่นตั๊ว จั่งค่อยยิ้มหวานปานนี่



สุขใดไหนจะเท่าได้เห็นพ่อกับแม่สุขภาพดีมีควมสุขตามสังขารและกาลเวลา ให่ลูกเต้าใช้งานไปดนๆ
โอ๊ะ....ให้สุขภาพดีมีแฮง อยู่เป็นฮ่มทองโพธิ์ไทรให้ลูกหลานไปดนๆ สั่นดอกเนาะ :l-



อากาศดี ลมดีเย็นส่วยๆ อารมณ์คนได้นอนเว็นกะดีเลยร้องเพลงขับกล่อมผุเฒ่า
"พ่อแม่ทำงานหนัก เพราะอยากเห็นลูกพักผ่อน จิตใจอาวรณ์ถึงตอนลูกนั้นลำเค็ญ"
พ่ะนะ...





ไปยามปลาจากไซมาได้โตได๋ ก็อยากปิ้ง อยากจี่ให้ลูกนั้นได้กินอิ่มเต็มท้อง
โอ๊ย....สะออนเพิ่นหลาย นั่งเบิ่งภาพนิ่ยามได๋ น้ำตาสิไหลยามนั้น
จั่งแม่นเพิ่นอยากเฮ้ดให่อยู่ให่กิน สิจับสิบายอิหยังซ่อยเพิ่นกะบ่อยากให้ลูกเมื่อยนำ



หลังจากที่สูดและเสพเอากลิ่นไอและกำพืดของตัวเองกลับคืนสู่คีงน้อยๆ แล่ว
กะถึงเวลาเดินทางต่อ แต่ตอนนี้ขอเตียมโตหาของต้อนของฝากสาก่อน
หมากน้ำบ่เต้า ต้มหน่อไม้ หมกปลา ตำแจ่ว



เก็บเสื้อผ้ายัดใส่ถุงปุ๋ย....เทิ่งก่องข้าวจับใส่กะต่าน้อยพ้อมแนวอยู่แนวกินเพียบ
คั่นหลงทางหาฮ่มหมากมี้บ่พ่อ กะหาได้แคร์ไม่ จั่งได๋กะมีข้าวมีน้ำกินล่ะหว่ะ
กินอิ่มท้องจ่ะของแล่วกะตีตั๋วรถทัวร์กลับมาโก้ๆ สั่นแล่ว ควมคึดเพิ่น



แต่กะเป็นหยังบุญยุพี่น้องเอ๊ย....ไปฮอดจอดกึ๊กยุฮ่มหมากมี้ก่อนเจ้าของเฮือนอีกต่างหาก
เพื่อบ่เป็นการเสียเวลา กะหล่วยจกหาเอาแนวต้อนนั่นล่ะ กินถ่าเจ้าของเฮือนกะด่าย
เหลือแข่วจ่ะของ จั่งเอาต้อนเพิ่นกะจั่งหว่ะ ฮิ๊ว....ด้วยควมขอบคุณ



เสร็จจากการอัดในค่ำคืนนั่น ต้องขอบคุณอ้ายต่วง อ้ายบ่าวยางตลาด อ้ายปั๊ม ท้าวพงศ์น้อย
ที่มาส่งเมรีขี้เมากับสาวเข้แตก กว่าหัวจะถึงหมอนก็เป็นรุ่งสางของวันใหม่
บ่เป็นอันได้หลับได้นอนพี่น้องเอ๊ย....เพราะข้าศึกโจมตีประตูหลังอย่างดุเดือด




พอได้รับยากับน้ำเกลือแร่ชุดแรกประทังกายแล้ว ใจมันกะห่าวไปต่อ
โดยมีเพื่อนรักเมรีเป็นเพื่อนร่วมทาง เป้าหมายต่อไปคือพายกะต่าไปตีเมืองบูรพา
โดยมีคุณป้าแดง มานั่งบริจาคเลือดให้ยุงรอถ่าการมาเยี่ยมด้วยควมอดทน
ขอได้รับควมขอบคุณไว้ ณ หม่องนี้ ขอความสุขสำราญจงเกิดมีแด่คุณป้าด้วยเทอญ



และฝ่ายเสบียงอิหล่าเพ็นนีและผู้ปกครองกะมาสมทบ
สักครู่ไหย่ๆ พ่อเสี่ยวข่อยกะยกครัวมาฮอด ก้อยกันสดๆ ขมตายบ่เอาเรื่อง



สักพักไทพี่น้องกะหลั่งหล่วยๆมา มีไผแหน่กะเบิ่งแหยงกันเอาเด้อจ้า
ประกาศ.......ถึงผู้มีอุปการะคุณงอดโปรดทราบ "คิดถึงมาก"



นางไหในสังกัด อิหล่าเพ็นนีที่รู้งาน เอื้อยสุ สาวแพม อ้ายโย่ง ท้าวกึ่ม
นำเสนอรูปภาพพ้อมบรรยากาศระหว่างมิตรภาพที่ไร้พรมแดน




มีมาทุกมือในค่ำคืนนี้ บ่วาสิเป็น มือย่าง มือซอย มือชง มือแชท
และแล้ว ฟ้าฝนกะบ่เป็นใจ แต่พวกเฮากะหาได้แคร์ไม่



"ไม่เสียใจเลย...ที่เฮาย้ายหม่อง" ขอได้รับควมขอบคุณจากแมงสะดิ้งอย่างสุดใจ
ไปหาผู้มีอุปการะคุณคุ้มบูรพาทุกผู้ทุกนาม โดยสะเพาะคุณยายโอ๊ะ ...คุณนายงอด
ที่ให่แหล่งพักพิง อิงแอบ และส่วยคีง ไผเห็นนำยกมือขึ้น...อ่ะยก