ทุกขีวิตย่อมมีความฝันย่อมมีจุดหมายปลายทางของชีวิต ไม่สามารถที่จะลิขิตอนาคตข้างหน้าได้ เพียงแค่เราเลือกที่จะปฏิบัติได้ เกือบ 1 ปี ที่มาอยู่นะจุดตรงนี้ ขอบคุณสำหรับความสุข สนุกสนาน ที่พี่พี่เพื่อนๆๆชาวบ้านมหามอบให้ รอย ยิ้ม เสียงเพลงและความจริงใจ โดยเฉพาะพี่นา ขอบคุณมากครับ สำหรับมิตรภาพดีๆๆที่พี่มีให้ ถ้ามีโอกาศได้มาจับเม้า สบตาหน้าคอม ก็จะมาอยู่นะจุดตรงนี้อีกครั้ง ขอบคุณขามป้อมดีเจประจำใจ อิอิ วันนี้ปุ้ยเปลี่ยนสายงาน เพื่อนาคตที่ดี เงินที่ดี อิอิ ยอมเสียสละความสุขเล็กน้อยตรงนี้เพื่อสิ่งดีดีในวันข้างหน้า แต่ความรู้สึกที่มีตอนนี้ ไม่อยากไปเลย อยากอยู่ตรงนี้ทุกวัน คุยกับคนดีดีที่เข้าใจเรา อิอิ แต่ยังไงใจผมกะยังอยู่กับสาวบ้านมหานะครับ อิอิ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีดี ที่ผู้หญิงคนนี้มีให้ ไม่มีไรตอบแทนให้นะนอกจากคำว่าจริงใจ กับคำว่า ........... ที่ให้กันมา วันนี้หมดเวลาแล้วต้องไปทำหน้าที่ใหม่แล้ว จะคิดถึงเอ็งนะ บ้านมหา จากลากัน..ด้วยน้ำใส..ไหลจากตา
เป็นสัญญา..จะกลับมา..พบกันใหม่
วันเวลา..แสนนาน..ที่ผ่านไป
จดจำไว้..ในใจ..เสมอมา
เมื่อมีสุข..ไม่ชวนมัน..มันไม่ว่า
ถึงคราทุกข์..มันถามเรา..แกอยู่ไหน
รอแปบเดว..เด๋วฉัน..จะรีบไป
เร่งเร็วไว..ไปหาเรา..ปลอบเศร้คลาย
เคยกอดคอ..หยอกล้อ..เคยร้องไห้
เพื่อนห่วงใย..อยู่เคียงข้าง..กันเสมอ
จากวันนี้..ที่ฉัน..ต้องห่างเธอ
รู้เสมอ..ฉันและเธอ..เราเพื่อนกัน
มีพบ มีจาก
มีพราก มีเจอ
มีเพื่อน มีเกลอ
มีกัน และกัน
ถึงตัว ห่างไกล
แต่ใจ ใกล้กัน
คำว่า "เพื่อนนั้น"
เก็บไว้ตลอด....กาล
Bookmarks