อัสสุชลหล่นรินย้อย นั่งละห่อยหัวใจเหี่ย
ความสูญเสียที่เกิดขึ้น ฝืนบ่ได้ไห้ฮ่ำฮอน
ใจวี่วอนเจ็บปวดร้าว เอ้าอั่งกระทั่งอุก
แฮ่งแต่ทุกข์แฮ่งซ้ำเติม เพิ่มนำตามต้อย
อดสาคอยมานานมื้อ ซงคือแน่ผั่นมาหาย
ข้าวมาตายหายใจปลา น้ำท่วมนาแม่นเหมิดสิ้น
หม่องมีดินผั่นเป็นน้ำ ท่งนาทามน้ำไหลบ่า
น้ำจรดฟ้าฟ้าจรดน้ำ ยังคงค้ำตั้งแต่เสา
แสนเสียดายท่งนาข้าว กะเลาถอกออกฮวงซุม
น้ำผัดหุ้มคลุมเหมิด เอิดเติดแปนปายเกลี้ยง
ยินแต่เสียงฮ้องไห้ มองทางได๋ไผ๋กะโอ่ย...
เรี่ยวแรงโรยลงล้า น้ำตาย้อยหย่าวไหล
ไผเด้น้อ..ไผสิมาซ่อยได้ น้ำท่วมใหญ่ทางนาฉัน
ทุกๆวันได้แต่มอง ส่องบ่เห็นหนทางแก้
แฮ่งคิดไปใจแฮ่งแย่ เสียงอุแว้ลูกน้อยแอ่ว
สิหาแนวมาเลี้ยงเจ้า แทนข้าวแม่นอิหยัง
หนี้กะยังคงเต็มตึ้ง ดอกกะตึ่งทางบาน
บ่เคยย่านย่อนทุกปี มีข้าวกินขายใช้
เฮ็ดจั่งได๋น้อปีนี้ ข้าวบ่มีคือแต่เก่า
มีแต่น้ำเปล่าๆ ท่วมโท่งนามิดจ้อย แสนละห้อยม่อยมะโน...เด้น้อ
สู้ต่อไปเด้อพี่น้องผู้น้ำท่วม เป็นกำลังใจให้ทุกคน ขอรับ...
Bookmarks