มีคนบอกว่าจุดจบของคำว่ากิ๊กคือการพลัดพราก ก็คงจะจริง สิ่งใดก็ตามที่ผิดตั้งแต่เริ่มแรก สุดท้ายก็ต้องผิดอยู่ดี ตามหลักกฎหมายสิ่งใดที่เป็นโมฆะก็ยังคงเป็นโมฆะอยู่วันยังค่ำ แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยที่เป็นโมฆียะ คือพอเคลียร์กับภรรยาหรือสามีได้ก็ยกฐานะกิ๊กกลับเข้ามาเป็นตัวจริง ฮ่า ๆ ๆ
ข่าวเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาคนมีสีชายยิงคนมีสีหญิงเสียชีวิตในร้านอาหารเพราะความหึงหวง หากผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ของลูกก็คงไม่แปลกอะไร
ทุกวันนี้การมีกิ๊กกลายเป็นค่านิยมที่ผิด แต่ทั้ง ๆ ที่รู้ หลาย ๆ คนก็เดินเข้าสู่ถนนนั้นด้วยความเต็มใจ มีคนถามผมว่าในเว็บบ้านมหาดอทคอมมีกิ๊กหรือไม่ ผมก็ตอบว่ามี แล้วคือใคร ผมจำไม่ได้เพราะมีหลายคน
คำว่ากิ๊กมีหลายประเภท กิ๊กทางตัว กิ๊กทางใจ แล้วแต่ใครจะลิขิตให้มันเป็นอย่างไร เรื่องอย่างนี้ห้ามกันไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับความพอใจ ผมเองก็ไม่เคยห้ามใครไม่ให้รักกัน ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ ถ้าผมจะมีกิ๊กกับเขาบ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะผมไม่ใช่ขันที
แต่ถ้ามีจริง ๆ ความนึกคิด ความรัก ความห่วงใย ต้องถูกแบ่งออกไปตามจำนวนกิ๊กที่มีอย่างแน่นอน ภาพภายนอกอาจจะอวดอ้างสรรพคุณกับเพื่อน ๆ ได้ว่าเป็นคนมีเสน่ห์ มีกิ๊กเยอะ ภาพภายในจิตใจคือไฟนรกดี ๆ นี่เอง มันร้อนรุ่มกระวนกระวาย คิดถึง ห่วงใย โหยหา อย่างไงบอกไม่ถูก เอ๊ะ..เอ่อ อ่า พูดอะไรออกไป
อย่างไรก็ตามพึงระลึกอยู่เสมอว่า จุดจบของกิ๊กคือต่างคนต่างไปไม่ช้าก็เร็ว เหลือทิ้งไว้แต่ความทรงจำที่ดี ๆ ที่มีให้กัน สุดท้ายก็หันกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่าอยู่ดี
หากยอมรับความจริงนี้ได้ ก็โอเคแม่ใหญ่สอน ซึ่งแปลว่า "ไม่" (ปฏิเสธ) ครับ
Bookmarks