ถ้าไม่มีเขาก็คงไม่มีเรา เชื่อไหม

[พล พระยาแล]

เว็บทุกเว็บมีข้อดีและข้อเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าข้อเสียมากกว่าข้อดี ผู้บริโภคก็จะอยู่ไม่นาน แต่ถ้าข้อดีมากกว่าข้อเสีย เข้ามาแล้วมีความสุข เว็บนั้น ๆ จะอยู่ได้นานและเป็นที่นิยมของคนทั่วไปที่อยากจะเข้ามาสัมผัส

5 ปีของเว็บบ้านมหาดอทคอม เติบโตขึ้นจากอิฐก้อนแรกที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นบ้านที่แสนอบอุ่น พร้อมที่จะให้พวกเราทุกคนเข้าพักอาศัยเมื่อยามเหงา และเข้ามาหาความอภิรมณ์สำราญตามที่ตัวเองถนัด เพื่อผ่อนคลายจากการทำงานประจำวัน

หลายปีที่ผ่านมา มีสมาชิกผ่านเข้าออกบ้านมหาดอทคอมแห่งนี้มากมายหลายคน บางคนผ่านออกไป บางคนก็ผ่านเข้ามา บางคนก็ผ่านเข้า ผ่านออก สลับสับเปลี่ยนกันไปตามโอกาสและเวลาที่เหมาะสมของแต่ละคน

ความสนิทสนมกันแบบเครือญาติของพวกเรา และภาพแห่งมิตรภาพที่ปรากฎไม่ว่าจากต่างประเทศ หรือในประเทศ หลาย ๆ กิจกรรมที่ผมเห็นตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทำให้ผมประทับใจและระลึกเสมอว่า...

หากไม่มีคนที่ชื่อ "บ่าวคนเดิม" เว็บมาสเตอร์บ้านมหาดอทคอม สร้างเว็บบ้านมหาดอทคอมขึ้นมา พวกเราก็คงไม่รู้จักกัน คงไม่ได้มานั่งกินข้าวด้วยกัน หรือทำกิจกรรมร่วมกันเป็นแน่ เพราะเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ดีเจลูกหิน, ดีเจเต็มใจให้เธอ, คนตระการ, ต่วง, บ่าวจัย, บ่าวยางตลาด, ทิดรส, เมรี, ติ๊กต็อก และอีกหลาย ๆ คน แต่ก่อนเป็นใครมาจากไหนผมไม่เคยรู้จักมาก่อน ก็ได้เห็นตัวเป็น ๆ

นี่ยังไม่แปลกเท่าพวกเราที่อยู่ต่างประเทศ คุณป้าลำซิ่ง, ดีเจปุ้ย, สาวส่าเมืองอุดร, แหล่โสตาย, ลาวสวิส, มิกกาเซ่, สะดิ้ง, สะใภ้อีสาน, สาวทองแพง, เมษา, ลูซี่, บ่าวกันต์, ข้าวต้มมัด, สาวหนองหาน ฯลฯ นี่ขนาดอยู่ต่างประเทศยังมาพบกันได้

ผมนั่งดูภาพที่พวกเราไปเยี่ยมผมและดีเจเด็กน้อยหลายต่อหลายภาพ รวมทั้งภาพกิจกรรมหลาย ๆ กิจกรรมที่พวกเราทำด้วยกัน ผมถามตัวเองว่า ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย มันเป็นไปได้อย่างไร แต่มันก็เป็นไปแล้ว นี่คือความพิสดารพิลึกพิลั่นของเว็บบ้านมหาดอทคอม

ถนนแห่งมิตรภาพสายนี้ยังยาวไกลยิ่งนัก ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเราจะเดินด้วยกันอย่างมีความสุข ประคับประคอง ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน อย่างนี้ตลอดไปครับ ธุจ้า