เราคิดถึงนายว่ะ

[พล พระยาแล]

ตั้งแต่นายมาอยู่กับเราตอน ป.3 เราก็ได้ทำหน้าที่ของเรา นายก็ทำหน้าที่ของนาย หลายครั้งที่นายทำให้เราไม่ชอบ เราก็ดุด่าทุบตีนายเพื่อให้นายเข้ามาอยู่ในแถวและเดินให้ตรงทาง เราอาจจะเคี่ยวเข็ญและกำจัดสิทธิของนายมากเกินไป เพราะภาพที่ปรากฎรอบ ๆ ข้างเรา รุ่นเดียวกับนายเขามีภรรยาและลูกเกือบหมดทุกคน ถ้าเป็นเช่นนั้นเราคงรับไม่ได้

เราพยุงนายมาจนจบ ม.6 ด้วยจิตสำนึกและความรับผิดชอบที่ดีของนาย วันนี้ (1 พ.ย.53) เราได้พายเรือมาส่งนายถึงฝั่งแล้ว ต่อจากนี้ไป 12 เดือนที่เราอาจไม่ได้เจอและติดต่อกับนายบ่อยนัก แต่เราสัญญาว่าเราจะมาเยี่ยมนายเมื่อถึงเวลาอันสมควร

จากนี้ไปนายจะเข้าใจเรามากขึ้นว่า ที่เราจู้จี้จุกจิกขี้บ่นกับนายตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้นเพราะอะไร ที่เราห้ามและขัดขวางนายทุกวิถีทางเพราะอะไร เพราะเรามีนายเพียงคนเดียวที่เป็นทายาท เป็นคนที่จะปิดตาให้เรา ยามที่เราสิ้นลม

หลังจาก 12 เดือนผ่านไป นายจะมีอาชีพที่มั่นคง เป็นข้าราชการที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี เป็นที่พึ่งพิงของภรรยาและลูกของนายต่อไปในอนาคต นี่คือสิ่งที่เรามอบให้นาย และนายจะต้องทำหน้าที่นี้ต่อไป

คิดถึงนายเสมอ

จาก...เรา... คนที่นายบอกว่าขี้บ่น และน่าเบื่อที่สุด

[พงศ์น้อย ส กสิน]

อืม.................................. สู้ๆน้องโต้ด พ่อใหญ่พล ลาวบ่น หย้อนลาวฮักเด่ 5555

ไปเยี่ยมน้องหลู่ๆเด้อใหญ่ พล

[สาวทองแพง]

สู้และอดทนเอาเด้อจ้าน้องโต๊ด เอื้อยเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้จ้า
อ้ายพลคือสิเหงาน้อจ้า น้องบ่อยู่จักสิจ่มให้ไผบาดนี้
ความสุขของพ่อ-แม่คือการพายเรือส่งลูกให้ถึงฝั่งละน้อจ้า
แพงเริ่มเข้าใจพ่อ-แม่มากขึ้นล่ะจ้า เลาคือบอกคือสอนบ่เซา
แต่ด้วยความเฮายังเด็กน้อยเลยว่ามาจ่มดีแท้
แล้วมื้อนี้ สิ่งที่เพิ่นบอก เพิ่นสอน แพงได้เอามาใช้สุอย่างเลยจ้า
ขอบคุณสำหรับคำสอน ฮักสองเฒ่ามากมายเกินจะบรรยาย

[สาวสุ]

เป็นตาฮักเนาะจ้า เรากับนาย พะนะ คาวมฮักที่ยิ่งใหญ่บ่ต้องบรรยายหลายซาบซึ้ง

[สาวหนองหาน]

อ่านแล้วปลื้มและภูมิใจในตัวคุณพ่อและน้องโต๊ดมากๆเลยค่ะสู้ๆนะคะน้องโต๊ดของป้านาง...:l-:l-:l-

[บ่าวพันธ์คนเดิม]

คิดฮอด อิพ่อ อิแม่ เด้ครับ

[คนตระการ...]

สู้ๆๆๆเด้อบักหล่า อดทนเอาคือพ่อ...แต่ว่าอย่าดื้อคือพ่อเด้อละ 5555

[ผู้ก่อการรัก]

เห็นแล้วก็คิดถึงคุณพ่อจังเลย กว่าจะรู้ว่าพ่อรักเราขนาดไหน ก็ไม่มีพ่อให้กอดแล้ว
ขอให้น้องโต๊ด ประสบความสำเร็จไวๆ นะคะ จะได้แทนคุณพ่อแม่บ้าง

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

2 พ.ย. 2553

เราก็คิดถึงนายเหมือนนะ

หนึ่งคืนผ่านไปไม่รู้ว่านายนอนหลับฝันดีหรือเปล่า โทรหาก็ไม่ แปลกนะคนเราพอโทรได้ไม่โทรพอโทรไม่ได้อยากโทร อยากบอกให้รู้เราคิดถึงนายจัง อิอิอิ


แชทก็ไม่สนุกเพราะไม่มีนายมาคอยแย่ง ฮ่าๆๆๆๆๆ

วันที่ 1 พ.ย. 53 ใส่บาตรก่อนไปมอบตัวบักหล่า



รายงานตัว




ตรวจสอบหลักฐาน



ทำสัญญา



รอตรวจสอบประวัติอาชญากรรม



พิมพ์ลายนิ้วมือ



จับสลากเลือก กองร้อย



นั่งรอเจ้าหน้าที่รับขึ้นกองร้อย






หวังว่านายคงสู้สู้ อีก 6 เดือนเจอกัน

[สะใภ้อิสาน]

ปลื้มใจด้วยจัง นี้คือความภูมิใจที่พ่อแม่มีให้ลูก
อ้าวละซิ คราวนี้พี่พลจะไปบ่นให้ใครฟัง ใครจะไปทิ้งขยะให้ อิอิอิ รู้ไหมเอ่ยใคร