กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ซั๊กประมาณ พ.ศ.2525
ณ.เขื่อนลำตะคอง
ภรรยา - พ่อเมิง..ช่วยงานเดิ้งปะไร เล่นแต่กะไก่อยู่นั้นแหละ
สามี - อืมมมมเดี๋ยวก่อน
ภรรยา - แนะ..ที่อย่างนึงเองบอกเดี๋ยวก่อน ไม่เห็นฟังเองเลย
สามี - อืมน่าาาาา ( มือก็เอาสมุนไพรนวดไก่ยุนั้นแหละ )
สามนาทีผ่านไป.
ภรรยา - ? (เชิงมีอาการหงุดหงิดนิดนึงแล้วเด่ )
สองนาทีผ่านไป.
ภรรยา - พ่อเมิง ( ตะคอกเสียงดังเลยทีนิ )
สามี - ป๊ะ... ( นี่ก็เสียงดังไม่แีพ้กัน )
เชิงมีอารการกะฟัดกะเฟียดให้แม๊ะอินางแล้วเด้ทีนิ "มันมีงานอะไรหนักหนาหนะฮึ"
ภรรยา - ซักผ้า.
สามี - ใครเขาให้ผู้ชายซักผ้ากัน
ภรรยา - ก็ฉันนี่ละเด้..แก่
สามี ทนไม่ไหว ย่างสามขุมเข้าใส่ผู้เป็น ภรรยาสุดที่รัก ( เมื่อก่อนนะ )
เมื่อภรรยาเห็นดังนั้น ก็ยังคิดอะไรไม่ออก แต่คิดมาได้นิดนึง ! ตาเขียวแน่ตู.
! เปรี้ยงงงงงงง .. เสียงดังฟังชัด ถนัดถนี่
โอ้ยยยยยยยย ..เสียงโอดครวญ บ่งบอกได้เลยว่าเจ๊บที่สุดเท่่าที่เคยเจ็บมา
ภรรยา - แก่ก็ไม่น่าทำถึงขนาดนี้เลยเนาะ
สามี - ( เคียด พูดไม่ออก )
! เสียงทั้งหมดหายไปกับสายลม ไม่มีแม้แต่เสียงลมพัด จิ้งหรีดร้อง !
ภรรยา - นิเด้อผ้ากับผงซัก
สามี - ! (ยังไม่พูด )
ด้วยความละอายแก่ใจที่ทำเช่นนั้นลงไป ก็เลยไปหยิบกาละมังกับผ้าที่ภรรยาเตรียมไว้ให้
เดินไปขาก็กะเพลก กะเพลก ปากก็บ่นไป..
...ไม่น่าเลยตู ว่าจิเต๊ะหยอกเบาๆ ดันใส่ซ๊ะเต็มเหนี่ยว ดูถั๊วะ กาละมังเบี้ยวหมดเลย
ไอ้ขาก็เจ็บอีก อูยยยยยย.
ขณะที่กำลังซักผ้าอยู่นั้น พลันก็มีกลุ่มชายฉกรร ถือของผลุงผลังเดินเข้ามาหาอย่างคัก
ผูหญิงคนนึงในกลู่ม มาถึงไม่พูดพล่ามทำเพลงหมอลำอะไรเลย
นางก็เอาของแข็งบางอย่างมาจ่อกะปาก แล้วก็ถามว่า?
? ทำไมคุณพ่อบ้านถึงเลือกใช้ ปรี๊สส คะ
พ่อบ้านนี้ก็ยังไม่หายเคียดเลยเจ็บขาดาแหละ หันมองหน้าคนถามแล้วก็ตอบอย่างไม่คิดชีวิต
............แฟ๊บเหมิ๊ด............
นี่แหละคับที่มาของคำว่า แฟ๊บ ( ผงซักฟอกยี้ห้อ แฟ๊บ ) แต่ก่อนนี้ แม่ใช้ไปซื้อทีไร
ก็บอก ไอ้นาย ไปซื้อแฟ๊บเบิ้ง ไม่เห็นไปซื้อ อย่างอื่นจ๊กที..5555555
ต้องขอขอบคุณ ท่านพี่คนสุรินทร์ด้วยคับ ที่เอื้อเฟื้อภาพประกอบ
Bookmarks