สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

[บ่าวกระสัง]

เวลามองฟ้าที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเพื่อจะมองหาอะไรบางอย่าง
สิ่งที่เห็นก็เพียงแต่ท้องฟ้าที่แสนไกลเท่านั้น วันนึงท้องฟ้าผืนเก่าที่เราเคยมอง
กลับเปลี่ยนไปเหมือนเรามองท้องฟ้าด้วยใจที่อิ่ม อิ่มไปด้วยความสุข
ความสุขที่เราสามารถรับรู้ได้จากหัวใจของตัวเราเอง
มันมีพลังมากพอที่จะทำให้เรา ทำในสิ่งเดิมๆเหมือนเช่นเคยให้มีความหมาย
ทำให้การทำงาน กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง ของเรามีความรู้สึกสุขเหมือนมีอะไรมาช่วยเติมเต็ม
ทำให้ทุกวินาทีมีคุณค่ามีความหมาย ครั้งคราใดกายเราไกลกันก็รับรู้ได้ว่าไออุ่น
เธอยังลอยวนอยู่รอบๆตัวเสมอ รักหน๋อรัก เจ้ามาเปิดประตูใจแต่ใยเจ้าไม่มาเพียงตัว
รักมาเยือนต้องพาเพื่อนๆมาด้วยเสมอ ความคิดถึง ความเหงา ความเศร้าบ้างก็ความน้อยใจ
ความอ่อนแอ หึงหวง อยากจะตะโกนให้ใครต่อใครได้รับรู้ความรู้สึกที่อัดอั้นในใจ
แต่ก็ต้องเก็บไว้ให้ลึกสุดหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้ ความรักที่แสนจะบริสุทธิ์
ความรักที่มีให้เธอเพียงคนเดียว ถึงแม้จะเพียงแค่ฝันไปแต่อยากให้เธอรู้ไว้
ว่าเธอทำให้ฉันสดใส ให้ฉันมีความสุข อยากให้โลกหยุดหมุนตรงนี้ ที่ที่มีฉันและเธอ
อยู่เคียงข้างกาย ใจฉันคงจะพองโตเต็มไปด้วยความสุขเหนือคำบรรยายใดๆทั้งหมด
ฉันยังอยู่ตรงนี้ ตรงที่ๆเรารักกันและอยากจะบอกเธอผ่านความฝันว่าฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน

จันทร์เขียนให้พี่สาวนะ พี่สาวตัวน้อยน่ารัก พี่สาวคงคิดถึงเขาอยู่ จันทร์เลยเขียนให้ รักนะ จุ๊ บุ จุ๊ บุ

[สาวหนองหาน]

เพิ่งรู้ว่าน้องชายเราเขียนบทความที่เก่งจริงๆเลยนะเนี่ยะ..:l-

[สะใภ้อิสาน]

จันทร์เขียนให้พี่สาวนะ พี่สาวตัวน้อยน่ารัก พี่สาวคงคิดถึงเขาอยู่ จันทร์เลยเขียนให้ รักนะ จุ๊ บุ จุ๊ บุ
ตกลงใครเขียนให้ใครจ้า...บ่าวจันทรหรือสาวจันทรจ้า..ให้พี่สาวคนไหนจ้า

[บ่าวกระสัง]

อิอิ เขียนแทนความรู้สึกพี่สาว ประมาณว่าเอาเรื่องของเขามาเล่าต่อ