กำลังแสดงผล 1 ถึง 6 จากทั้งหมด 6

หัวข้อ: ขอบคุณ ที่ทำให้รัก

  1. #1
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ทิดจ่อย
    วันที่สมัคร
    Apr 2009
    กระทู้
    773

    ขอบคุณ ที่ทำให้รัก

    * เป็นครั้งแรกที่ผมโพสต์กระทู้ในห้องนี้ เมื่อก่อนก็เพียงแค่เดินผ่าน หรือแวะเข้ามาดูเท่านั้น แต่วันนี้ มีแรงจูงใจบางอย่างถึงหลายๆ อย่าง ทำให้อยากบันทึกความรู้สึกบางอย่างถึงหลายๆ อย่าง ที่มีต่อบางสิ่งบางอย่างถึงหลายๆ สิ่งหลายๆ อย่าง ที่มีต่อบ้านมหาแห่งนี้ ซึ่งครั้งหนึ่งในชีวิตได้เดินเข้ามา และได้เป็นสมาชิกของหมู่บ้าน โดยไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีเวปไซต์ลักษณะนี้ในประเทศไทยหรือในโลก เคยรู้สึกแต่เพียงว่า ภาษา หรือวัฒนธรรมการพูดจาภาษาอีสานในรูปของ “คำผญา ภาษิต” ได้หายไปจากความรู้สึกนึกคิดของคนอีสานไปแล้ว หรือได้หายสาบสูญไปกับผู้เฒ่าผู้แก่ที่ละโลกนี้ไปแล้วเท่านั้น หรือถ้าหากยังก็เป็นรุ่นปู่-ย่า-ตา-ทวด ซึ่งไม่ได้นำออกมาใช้เลย รอแต่วันที่จะสูญหายไปตามความเป็นอนิจจังแห่งธรรมชาติ และเชื่อเหลือเกินว่าคนรุ่นหนุ่มสาว หรือเยาวชนรุ่นหลังร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่รู้จัก “ผญา”
    แต่ผมก็พึ่งรู้ว่าผมคิดผิด เมื่อมาเจอบ้านมหาดอทคอม
    * ผมรู้สึกอึ้งและประทับใจในขณะเดียวกัน ที่ได้เข้ามาเห็นเวปไซต์นี้ ไม่ใช่โดยการแนะนำของใคร ผมมาพบโดยบังเอิญ โดยนิสัยและบุคลิกส่วนตัวผมแล้วเป็นคนชอบอยู่เงียบๆ ไม่เคยมีเพื่อนสนิท ไม่เคยมีเพื่อซี้ ไม่คบหาสุงสิงกับใครตั้งแต่เกิดจนโต อย่างมากก็เป็นคนรู้จัก เพื่อเล่น เพื่อนบ้าน เพื่อนในที่ทำงานเท่านั้น แต่ในส่วนลึกจิตใจผมเป็นคนมีอารมณ์สุนทรียะ คือชอบเล่นดนตรี ชอบร้องเพลง ชอบขับร้องหมอลำ ชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะด้านโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และผญา ภาษิตอีสาน ก็เพราะผมค้นหาคำว่า “ผญา ภาษิตอีสาน” นี่แหละที่ทำให้ผมพบกับ “บ้านมหาดอทคอม”
    * ผมเคยเดินเข้าไปหลายบ้าน หลายเวปไซต์ตามสิ่งที่ผมค้นหา แต่ไม่มีที่ไหนที่ทำให้ผมชอบใจเท่ากับบ้านมหา หลังจากนั้นมาผมก็แวะเวียนเข้าบ้านมหาแทบทุกวัน เข้าไปดูแทบทุกห้อง ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอะไรที่เราคิดว่าไม่มี แต่ก็ปรากฏแก่สายตา แม้จะไม่ครอบจักรวาล แต่ก็มีสิ่งที่เป็นสาระมากมาย ทั้งข่าวสารเหตุการณ์ปัจจุบัน ทั้งคลังความรู้ ผมเจอบ้านมหา ครั้งแรกปลายปี 51 พอถึงต้นปี 52 ถึงสมัครเป็นสมาชิกได้ และไม่รู้จักใครเลย ลองโพสต์ดูครั้งแรก ในห้องรายงานตัวสมาชิกใหม่ ก็มีพี่ๆ (ผู้มาก่อน) ให้การต้อนเป็นอย่างดี ด้วยความเป็นกันเอง รู้สึกอุ่นใจ และประทับใจมาก
    * “หลุมฝังศพ คือจุดจบของการศึกษา” เป็นคติประจำใจของผม และมีสุภาษิตจีนบทหนึ่ง ที่ผมชอบ “อ่านหนังสือพันเล่ม ไม่เท่าเดินทางพันลี้” นอกจากผมจะยังอ่านหนังสือไม่ถึงพันเล่มแล้ว ผมยังรู้สึกว่าเพิ่งเริ่มก้าวเท้าเดินเท่านั้นเอง มีหลายอย่างในประเทศนี้ ในโลกนี้ที่ผมยังไม่รู้ ยังไม่เคยไป ผมจัดให้บ้านมหา เป็นแหล่งเรียนรู้อีกแห่งหนึ่งของผม และของใครอีกหลายคน ที่สามารถเปิดหูเปิดตา เปิดโลกทัศน์ของผมให้กว้างขึ้นอีกเยอะ ผู้คนที่อยู่ในบ้านมหาก็ล้วนแล้วแต่ปัญญาชน และสุภาพชน (ตามความรู้สึกของผม) ซึ่งตรงกับอุปนิสัยของผม ที่ชอบความเรียบง่าย เป็นกันเอง รู้สึกสนิทสนมเหมือนพี่เหมือนน้อง ไม่หยาบคายกระโชกโฮกฮาก
    * การที่ผมเดินเข้ามาก็ไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไร ไม่ได้ต้องการความเด่น ความดัง ไม่ได้ต้องการเป็นที่ยอมรับของใคร เพียงแต่เข้ามาศึกษาหาความรู้ ได้ฟังเสียงดนตรี ฟังเสียงเพลง พูดคุยกับพี่น้องผองเพื่อน เพื่อผ่อนคลายสมองจากการเคร่งเครียดกับงานในแต่ละวัน เข้ามาแล้วมีความสุข ก็อยากเข้ามา วันไหนเข้ามาแล้วไม่มีความสุข (เกิดจากจิตเจตสิก) ก็ออกไป
    * การที่ผมเป็นคนช่างพูดช่างเจรจา (ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า) อาจขัดกับอุปนิสัยของตัวเอง ก็อาจเนื่องมาจากบทบาทหน้าที่บังคับ และส่วนหนึ่งอาจเกิดจากการถูกปลูกฝัง หรือประสบการณ์ การได้เห็น การได้ยิน การได้ฟัง การได้คิด การได้เขียน อยู่เนืองนิตย์ เช่นสมัยที่ผมบวชพระ ได้มีโอกาสไปอยู่ในสำนักพระอาจารย์นักเทศ ได้ฟังท่านบ่อยๆ และท่านได้ให้ผมขึ้นเทศ แสดงธรรมบ่อยๆ ก็เลยเกิดการเรียนรู้แบบค่อยซึมซับประสบการณ์ และหลังจากเรียนจบได้ทำงาน ประมาณสิบกว่าปีมานี้ ไม่ว่าจะเป็นลูกจ้างอยู่หน่วยงานไหนๆ กระทั่งรับราชการ มีงานกิจกรรมอะไรเขาก็ชี้ให้เป็นพิธีกร ดำเนินพิธีการ จับพลัดจับผลูถูไถมาเรื่อยๆ ดีบ้างไม่ดีบ้าง ผมจึงจำต้องศึกษาเรียนรู้ และทำหน้าที่ให้ดีที่สุด อาจด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ผมยังคงวิ่งเข้าสู่สังคม และปลีกวิเวกตามกาลอันควร
    * การได้รู้จักกับคน คนหนึ่ง ทำให้เราได้เพิ่มพูนความรู้ขึ้นอีกเยอะ เพราะองค์ความรู้มันอยู่กับคน การได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกันในบ้านมหา ถือเป็นการจัดการความรู้อีกวิธีหนึ่ง หรือที่เรียกว่า
    Knowledge Management-KM ไม่ว่าจะเป็นความรู้แบบเด่นชัด (Explicit Knowledge) หรือเป็นความรู้ซ่อนเร้น (Tacit Knowledge) แต่ละคนรู้ไม่เหมือนกัน แต่ละคนรู้ไม่เท่ากัน เมื่อนำมาแลกเปลี่ยนกัน จึงทำให้เกิด “องค์รวมแห่งความรู้”
    * มีหลายคนที่ทำให้ผมรักคิดถึง และรู้สึกผูกพัน ทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มีหลายคนที่ทำให้ผมชอบ มีหลายคนที่ทำให้ผมรู้สึกเคารพนับถือ และไม่มีใครเลยที่ทำให้ผมเกลียด ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย จากใครหลายคน และคิดว่ามีใครอีกหลายคนได้เรียนรู้จากผม แต่มีใครอีกหลายคน อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองได้มีความรู้เพิ่มขึ้นจากการเข้าสู่สังคม จากวิถีชีวิตประจำวัน จากประสบการณ์ที่ผ่านพบ เพราะความรู้เป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ มีการซึมซับโดยที่ตัวเองไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองได้รู้


    ขอขอบคุณผู้บริหารระดับสูง
    ของคุณทีมงานที่สร้างสรรค์เวปไซต์ที่มีคุณค่านี้(สำหรับผม)
    ขอบคุณที่ทำให้รัก(บ้านมหา)
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ทิดจ่อย; 25-11-2010 at 15:35.

  2. #2
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    อยากขอบคุณคือกันค่ะสำหรับผญาม่วนๆของทิดจ่อย ขะน้อยขอบอกเลยว่า้ป็นแฟนคลับคนหนึ่งค่ะ เพราะว่ามักอ่านผญาแต่แต่งบ่เป็นเลยค่ะ อ้ายศรีเล้ากะด่าอยู่มื้อวาน แฮงมาแต่งกลอนสมัยใหม่ เล้าด่าเอาว่าซ่านว่าลืมซาติจ้า โอ้ยย เนาะ พยายามแล่วมันแต่งบ่เป็นคือเพิ่นแม่ะ กะได่อาศัยอ่านผญาอ้ายกับน้องหญ้านางไปน่ะล่ะค่ะ สุมื้อนิกะดาย ขอบคุณสำหรับวิทยาทานอีกเทือเด้อค่ะ
    มองต่าง..อย่างปลง

  3. #3
    ดีเจ นักจัดรายการ สัญลักษณ์ของ นู๋น้อย
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    ที่อยู่
    เมืองชลบุรี(เช่านอน) สีเกด(หม่องเกิด
    กระทู้
    1,261
    บล็อก
    31
    ยินดีต้อนรับและดีใจที่พ้อคนมีความสามารถ จ้าอ้ายทิดจ่อย พ้อกันแต่หน้ากล่องขอเพลงน้อเฮา ฮ้าๆๆๆ อั่นๆผญา น้องกะมักยุดอกจ้าแต่แต่งบ่เป็น ได้แต่ฟัง ขามป้อมเว้าสู่ฟังละ มักๆ จะได๋กะฝากโตเป็นศิษย์ แหน่ได้บ่ แบบว่าน้องตกภาษา..บ่ค่อยถนัด :1-:1-แต่เรื่องหย่าวๆนี้บ่แพ้ไผ๋ พะนะ ก๊ากกกก
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย นู๋น้อย; 25-11-2010 at 15:52.

  4. #4
    Moderators สัญลักษณ์ของ สหายพง
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    ผมมากับรถผ้าป่า
    กระทู้
    1,369
    สุดยอดเลยอ้ายทิดเขียนได้ยอดเยี้มที่สุด

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ทิดจ่อย
    วันที่สมัคร
    Apr 2009
    กระทู้
    773
    อ้างถึง กระทู้นู๋น้อย
    ยินดีต้อนรับและดีใจที่พ้อคนมีความสามารถ จ้าอ้ายทิดจ่อย พ้อกันแต่หน้ากล่องขอเพลงน้อเฮา ฮ้าๆๆๆ อั่นๆผญา น้องกะมักยุดอกจ้าแต่แต่งบ่เป็น ได้แต่ฟัง ขามป้อมเว้าสู่ฟังละ มักๆ จะได๋กะฝากโตเป็นศิษย์ แหน่ได้บ่ แบบว่าน้องตกภาษา..บ่ค่อยถนัด

    อ้ายรับเป็นศิษย์บ่อได้ดอกหล่า ความฮู้ความสามารถอ้ายบ่อเถิง อยากอายเผิ่น
    อ้ายแนะนำ ไปเฮียนกับอาจารย์ศรีสะท้านเด้อคำ

  6. #6
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ขอจองในใจ
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    กระทู้
    149
    * มีหลายคนที่ทำให้ผมรักคิดถึง และรู้สึกผูกพัน ทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มีหลายคนที่ทำให้ผมชอบ มีหลายคนที่ทำให้ผมรู้สึกเคารพนับถือ และไม่มีใครเลยที่ทำให้ผมเกลียด ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย จากใครหลายคน และคิดว่ามีใครอีกหลายคนได้เรียนรู้จากผม แต่มีใครอีกหลายคน อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองได้มีความรู้เพิ่มขึ้นจากการเข้าสู่สังคม จากวิถีชีวิตประจำวัน จากประสบการณ์ที่ผ่านพบ เพราะความรู้เป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ มีการซึมซับโดยที่ตัวเองไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองได้รู้ *

    ค่ะ รุ้งเห็นด้วยเลยหล่ะค่ะ ความรู้ที่ได้รับจากบ้านมหาเป็นความรู้ที่เราได้รับมาอัตโนมัติ
    ไม่รู้เนื้อรู้ตัวหรอกค่ะ ได้รู้จักนิสัยใจคอคนมากหน้าหลายตา ทั้ง ๆ ที่เราเองก้อไม่เคยได้รู้จัก
    มักจี่มาก่อน ได้รับน้ำใจจากพี่น้องมากมายเลยค่ะ ทำให้รุ้งรู้ว่ายังมีน้ำใจที่ไม่หวังผลประโยชน์
    อยู่บนโลกไซเบอร์อีกมากมาย ขอบคุณที่ทำให้เราได้มาพบเจอสิ่งที่ดี ๆ อิอิ

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •