ขอให้ฮักกันไว้คือข้าวเหนียวหนึ่งใหม่เด้อพี่น้อง อย่าสิไลลาม่างคือน้ำถืกข้าวเหนียว ไปพุ้นกินปลามาพี้กินเข่าคือเก่าคือหลัง อย่าสิเพพาพังคือจั่งเรือโดนคลื่น ทุกวันคืนยังคอยถ่า คอยพี่น้องกลับมา หากันนั่นคือเก่า คอยถ่าฟังเสียงหัว คอยถ่าฟังเสียงเว่า ตุ้มเข่าดอกใส่กัน
อันควมคิดว่านั้นมีแตกต่างธรรมดา แม้แต่พระสัมมากะยังมีมารต้อง อันเรื่องเจ็บเรื่องข่องมันหมองใจกันซือ ๆ สิบบ้านซา ห้าบ้านลือ ว่าพวกเฮานี่นั่นสัมพันธ์หมั่นแมนอีหลี
หันมาฮักกันไว้ดีกว่าซังกัน หันมาผูกสัมพันธ์ฮักกันให้แก่นไว้ แมนไผผิดให้แก้ แมนไผแวให้เตือน แมนไผเฉือนให้ต่อ ให้มาซอยกันก่อก้อนอิฐก้อนน้อย ๆ คอยให้เป็นกำแพง
ให้เบิ่งแยงกันไว้แมนจั่งใด๋กะน้องพี่ ให้กลับมาสามัคคี ให้มานั่งกินเข่าเซาบ้าน ผู้พี่ซายแนเด้อ
ให้ฮักแพง (สาวทองแพง) กันไว้ อิอิ
Bookmarks