ปิดฉากม่าน ลานรักสาวหนองหาน
หยุดใจพัก ยอมพ่ายด้วยอายเหลือ
ฉันถูกแล่ แช่ใจในน้ำเกลือ
เธอถกเถือเยื่อใยด้วยไม่ปอง
ฉันไร้เกราะเคราะห์กรรมมาซ้ำอีก
คิดจะหลีก หลบลาก่อนพร่าหมอง
เธอตัดหน้าฆ่าล้างอย่างช่ำชอง
บอกเจ้าของห้องใจขับไล่เรา
แทบหายใจไม่ทันสั่นสะท้าน
เธอประหารลานรักสลักเสลา
เหมือนถูกราดสาดน้ำกรดบางเบา
แต่พิษเข้าฉีดพ่นทุรน-ทุราย
...ต่อจากนี้ต้องเสริมใย หัวใจให้หนักแน่น
ล้อมชายแดนหัวใจ ลวดหนามกั้น
M16 RPG คอยป้องกัน
อย่าให้รานรุกใจจากชายลวง..............
Bookmarks