ชั่ว ดี มี จน ทุกคนต้องทุกข์

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ความทุกข์เป็นสิ่งที่ใครๆ ก็กลัว หรือไม่อยากพบเจอ ดังนั้นความจริงที่ประเสริฐที่สุดต้องเป็นความจริงที่นำไปสู่การดับทุกข์ เรียกว่าอริยสัจ หรือความจริงที่เป็นอริยะ

ทุกท่านที่กำลังอ่านหนังสืออยู่นี้มีความทุกข์ไหม ใครไม่มีความทุกข์บ้าง คนเราต่างก็ทุกข์กันทั้งนั้น มหาเศรษฐีก็ทุกข์อย่างมหาเศรษฐี คนจนก็ทุกข์อย่างคนจน ทุกคนมีความทุกข์เช่นเดียวกัน จะทุกข์ด้วยเรื่องอะไรนั้นก็เป็นเรื่องเฉพาะบุคคล เราต่างก็มีความทุกข์เป็นส่วนตัว

ไมเคิล แจ็คสัน มีคนมากมายชื่นชอบเขา เราต่างก็มองว่าคนอย่างนี้ไม่น่าจะมีความทุกข์ แต่รู้ไหมเขาทุกข์มาก แม้ว่าเวลาที่เขาอยู่ต่อหน้าสาธารณชน เขาทำให้ทุกคนมีความสุข อาตมาสรุปชีวิตของเขาว่า เขามีความสุขเป็นส่วนรวม แต่มีความทุกข์เป็นส่วนตัว เวลาเขายืนอยู่บนเวทีเขาจะทำให้ผู้ชมทั้งหมดมีความสุข แต่เวลาเขาอยู่ในบ้านเขามีทุกข์ส่วนตัวไม่มีใครแชร์ความทุกข์กับเขา แจ็คสันเคยให้สัมภาษณ์ว่า ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะนอนบนเวทีด้วยช้ำไป เพราะผมรู้ว่าที่นั่นผมมีความสุขทีสุด แต่เมื่อผมกลับเข้ามาอยู่ในบ้าน ผมมองหาคนที่รักผมจริงไม่มีสักคน ผู้จัดการกี่คนแล้ว บริษัทเทป บริษัทโฆษณากี่บริษัทแล้วที่เข้ามาหาเขาเพราะหวังจะได้ผลประโยชน์ ไม่มีใครสักคนทีรักเขาจริง

ลองคิดดูสิ คนที่โด่งดังคับฟ้าเช่นนี้แล้วทำไมถึงมีความทุกข์มากขนาดนี้แล้วทำไมถึงมีความทุกข์มากขนาดนี้ นี่สะท้อนให้เห็นว่า ทุกคนต่างก็มีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น

แต่ความทุกข์ของเราทั้งหลายยังไม่เป็นอริยะ ตราบใดที่เรายังมองไม่เห็นความทุกข์ คนจำนวนมากมักไม่ค่อยเห็นทุกข์ เพราะมัวแต่เป็นทุกข์แทบล้มประดาตาย แต่ไม่เห็นทุกข์

อาตมามีลูกศิษย์คนหนึ่งมาเรียนวิปัสสนากรรมฐานกับอาตมาในคอร์สกิเลสแมเนจเม้นท์ เธอทุกข์มาก ร้องไห้มาหาอาตมาเลย พออาตมาบรรยายเสร็จแล้วก็มากราบแล้วร้องไห้ อาตมาก็ถาม เป็นอะไรโยม เธอบอกว่า ทุกข์ค่ะ ทุกข์เพราะอะไร เรื่องความโกรธเจ้าค่ะ พอโกรธแล้วโยมอยากจะระงับให้ได้แบบทันทีทันใด แต่ทำไมทำไม่ได้ โยมเจ็บใจมากปฏิบัติมาห้าปี แต่เวลาโกรธขึ้นมา พยายามจะปล้ำความโกรธให้หายในขณะจิตเดียวแต่มันกลับไม่หาย

อาตมาเลยบอกว่า ถ้าอย่างนีโยมไม่ได้ทุกข์เพราะความโกรธแล้ว โยมทุกข์เพราะความอยากจัดการความโกรธ ความโกรธไม่น่ากลัวหรอกแต่สิ่งที่น่ากลัวสำหรับโยม คือความอยากจัดกรความโกรธให้ได้ดั่งใจ พอทำไม่ได้ดั่งใจ โยมก็เลยไปโกรธช้ำอีกอต่อหนึ่ง โกรธสองต่อ คือ

๑. ความโกรธที่มันเกิดขึ้นในขณะนั้น
๒. ความโกรธที่ไม่สามารถจัดการกับความโกรธได้

เหตุที่ทำให้ทุกข์หนักหนาสาหัส เพราะคิดว่าตนเป็นผู้ปฏิบัติธรรมเสียเปล่า แต่ทำไมความโกรธเกิดขึ้นแล้วจึงดับไม่ได้ อาตมาจึงบอกว่า เคล็ดลับง่ายนิดเดียว โยมไม่ต้องไปพยายามดับความโกรธ ความโกรธเกิดตอนไหนตอนเช้าค่ะ ตอนเช้าเป็นอดีตหรือปัจจุบัน อดีตค่ะ เห็นไหม โยมอยู่ในอดีตตอนเช้าของโยมมันเลยมาจนตอนนี้บ่ายแล้ว อยู่กับปัจจุบันสิโยม ลุกขึ้นมา เดินจงกรมหน่อย เดินด้วยความตระหนักรู้

อาตมาบอกให้เดิน โยมก็เดินกลับไปกลับมาสามสี่รอบ พอชักถามต่อไป โยมยิ้มเลย ความโกรธหายไปแล้ว เห็นไหมความโกรธมันอยู่ตรงไหน มันไม่เคยอยู่ไหนหรอก เราคิดถึงมันเอง คนส่วนใหญ่ที่มีความทุกข์จริงๆ ทุกข์มันเกิดขึ้นและมันดับไปแล้ว แต่เรากอดมันเอาไว้ในโลกของความคิดปรุงแต่ง ทันทีที่เขาด่าเรา เขาได้เดินหนีไปแล้ว แต่เราเก็บเอามาคิดต่อมันแน่มาจากไหนมาด่าฉัน พ่อแม่ยังไม่เคยด่าฉันเลย มันเป็นใคร มันถึงมาด่าฉัน ความคิดก็ปรุงแต่งเข้าไปเรื่อยๆ เขาเอาตะปูมาตอกเราครั้งเดียวแล้วเดินหนี ตัวเราเองกลับตอกตะปูช้ำๆ เข้าไปอีกไม่รู้กี่ดอก นี่แหละ ทุกข์เพราะไม่เห็นทุกข์ เวลาเราทุกข์เราจะมองไม่เห็นความทุกข์อย่างนี้ คนอื่นทำให้เราทุกข์ได้แค่ครั้งเดียว แต่ทุกข์หลังจากนั้น เป็นเพราะเราซ้ำเติมทุกข์ให้ตนเอง

ที่มา : หนังสือ ความทุกข์มาโปรดความสุขโปรยปราย โดย พระมหาวุฒิชัย (ว.วชิรเมธี)

[สาวบ้านแต้]

ทุกขํ อริยสจฺจํ
ความทุกข์นี้ช่างเป็นสิ่งที่ประเสริฐเสียจริงๆๆ

ที่มา: ข้อความในหนังสือ ความทุกข์มาโปรด ความสุขมาโปรยปราย

[พล พระยาแล]

เฮ็ดให้ได้เด้อรู้ทันแล้วกะดาย บางคนรู้ทันแต่ยังเฮ็ดบ่ได้กะฟังธรรมะหลาย ๆ และนำไปลองปฏิบัติเบิ่ง

บ่ได้หน่อยกะได้หลายล่ะครับ ดีกว่าบ่เฮ็ดเนาะ สาธุเด้อครับ

[chudhancock]

สาธุ เราต้องเอาชนะ ความโกรธ ด้วยการที่ไม่โกรธ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า

ดีเนาะจ้าหลานเด็กน้อยจ๋า ป้าอ่านแล้ว กำลังสิโกรธ เลยบอโกรธแล้วหล่ะจ้า
กำลังสิโมโห ก็หายแล้ว อิอิอิอิ โมโหโตเจ้าของนี่หล่ะจ้า เฮ็ดหยังบอได้ อย่างใจ ขาบอมีแฮงอย่าง อิอิอิ

[นาย อนัน คาทิพาที]

เท่าทันอารมณ์ที่เกิดปัจจุบัน สามารถเกิดโกรธได้ชั่ววูบแล้วก็ดับ