เป็นเพราะเหงาเข้ารุมทึ้ง ดึงหัวใจให้ไหวหวั่น
มาพ้อวันที่อ้างว่าง เป็นห่วงบ้างบาดห่างตา
แนวว่าคนเคยเห็นหน้า เคยได้จาเอาะอ่อมอ่อย
คิดน้อยใจแน่นิดหน่อย ที่คอยเจ้าแล้วป่าวดาย
เห็นเงียบหายไปหลายมื้อ กดมือถือโทรถามข่าว
อยากสิฮู้เรื่องราว สืบทุ่งทาวข่าวข้อ โอนอ..น้องอยู่จั่งได๋
ทางหัวใจยังคงหมั่น คิดถึงกันอยู่หรือเปล่า
อยากได้ยินเด้..คำเว้า จากปากเจ้าว่า..คิดถึง
สักนิดนึงได้บ่หล่า พอเป็นยายื้อชีวิต
พอต้านพิษแห่งความเหงา บ่เฉาตายวายเมี้ยน
พอศอเปลี่ยนเวียนไปแล้ว ไปหลงแอ่วทางได๋หน่อ
คิดฮอดอ้ายแน่บ่น้อ ชายที่รอตั้งแต่เจ้า ผู้เคยเว้าว่า..ฮักกัน
มิดโดนหลายใจสะบั้น นึกหวาดหวั่นพาลลำบาก
กะคิดมากอยู่แน่เด้อ ย่านคุณเธอเผลอใจเลี้ยว
ไปหลงเกี่ยวสัมพันธ์ซ้อน หลงออนซอนอ้อนผู้ใหม่
สิให้อ้ายอยู่จั่งได๋ แฮ่งคิดไปใจแฮ่งเศร้า แสนอุกเอ้าอั่งมะโน..แท้น้อ..
Bookmarks