มื้อความเหงาและความท้อ มารุมจ่อทางหัวใจ
มองทางได๋กะเปล่าแปน ตำแหน่งแฟนแขวนป้ายว่าง
แนวขวางทางตางซ่อยต้าน ทานมรสุมที่รุมถั่ง
คือความหวังยังนิดหน่อย มาลอยล่อต่อกระแส
ถึงในใจบ่ยอมแพ้ หากลอยแพแค่โดดเดี่ยว
หนทางเทียวกะอ้างว้าง ลอยเคว้งคว้างกลางทะเล
เรือรักเพเทใจฮ้าง ปลดระวางหาทางปล่อย
ถิ่มให้ลอยเท้งเต้ง เส็งคลื่นคั่งพระลาน
หลายคนผ่านมาพบพ้อ ได้ถามส่อเป็นได๋แน่
แต่..หากไร้คนเอิ้น เชิญขึ้นไปฮ่วมเฮือ
มาคิดเหลือใจฮ้าย บางคนกายผัดเย้ยใส่
คือสิไคอยู่ตี้เนาะ ถืกปล่อยเกาะแนวนี้
ฟังวจีแล้วปวดจ้าว หนาวในในไผ๋ฮู้บ่
อิสสระกายเพียงพอ แต่วันท้อและอ้างว้าง อยากมีคนนั่งข้างต่างซ่อยแชร์...อยู่ดอก..