-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ใบไม้เก่ากับคนแก่
ย้อนอดีตใบไม้แก่เมื่อครั้งเก่า
ครั้งอ่อนเยาว์ผลิยอดชูไสว
เขียวขจีแผ่ร่มครึ้มในแนวไพร
สรรพสัตว์ได้อาศัยใต้ร่มเงา
แต่วิถีตอนแก่ใบไม้เก่า
จบเรื่องราวเน่าเปื่อยผุสลาย
เหลืองแล้วหล่นกี่รุ่นที่เรี่ยราย
ต่างทอดกายเป็นปุ๋ยให้ต้นตอ
******************
ย้อนอดีตคนแก่เมื่อครั้งเก่า
หากวัยเยาว์เร่งเรียนเพียรศึกษา
ครั้นเติมใหญ่เป็นคนดีมีวิชา
ช่วยนำพาสังคมให้ร่มเย็น
ย้อนอดีตคนแก่เมื่อครั้งเก่า
สิ่งใดเล่าคือความดีที่มีค่า
หากละทิ้งสิ่งดีไม่นำพา
แล้วคุณค่าของคนอยู่ที่ใด
เมื่อสังขารโรยราดั่งใบไม้
มีอะไรคงเหลือเป็นแก่นสาร
ทั้งฐานะ ยศตำแหน่ง เพียงตำนาน
แม้สังขารยังมอดไหม้ในเชิงตะกอน
หากวิถีตอนแก่และก่อนเก่า
เพียรเฝ้าสร้างคุณบุญกุศล
เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่ายล
ใบไม้หล่นกับคนแก่ไม่แพ้กัน
หมายเหตุ : เป็นแนวคิดทางสัจธรรมและมุมมองทางสังคม
หากเห็นว่าไม่เหมาะสมก็ลบทิ้งได้นะครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ทิดจ่อย; 26-01-2011 at 09:59.
-
Moderators
คือๆยุอ้ายทิดชีวิตมันคือไบไม้ละอ้ายทิดแก่ไปเดี๋ยวกะหล่นแลว
-
ศึกษาหาความรู้
สิลบออกจั่งได๋อ้ายทิดจ่อยแต่งดีปานนิ อ่านกลอนไผ๋กะหากม่วนเหมิ๊ดนางแหมะ (สางเป็น) แต่งมาแจมนำเด้นิต่อให้ ลงนำแน่เด้อค้าาาา
กาลเวลาผ่านไปไวเหมือนฝัน
ทุกทุกวันแก่วัยล่วงสังขาร
ดำเริ่มขาวหัวเริ่มหงอกตาฟ่าฟาง
มีจุดำด่างหย่นผลเปลี่ยนไป
นั่งมองนางบางคนขนลูกหลาน
ไปฝากท่านพ่อแม่ไม่แลหลัง
ไปลิบลับไม่ยอมกลับคืนแม้ลัง
ปล่อยคนหลังนั่งหลังขดเลี้ยงลูกตน
คนคอยทางนั่งคอยลูกจะกลับ
ทั้งนั่งนับถอยหลังดั่งวิถี
แม้จะไม่อยากตายวายชีวี
วาระมีถึงกรรมแน่แกตัวเรา
.............เอิ๊กๆๆๆ ตายแท้แท้...........
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ถึงจะแก่..แก่แต่วัย..ใจยังสด
ราคีหมด..ความหม่นหมอง..มองผ่องใส
ด้วยดวงจิต..ติดพระธรรม..นำส่องใจ
ดังใบไม้..ไร้โลคา..อายุยืน
แม้ใบไม้..ลาร่วงหล่น..ลงบนพื้น
ไม่กลับคืน..ห่วงหากิ่ง..ทิ้งลาก้าน
ไม่สะท้าน..ห่วงอาลัย..ในรากเง้า
โอ้ตัวเรา..สักวันหนึ่ง..ถึงแก่กาล.....
แจมนำแนเด้อค่ะ บ่แม่นนักกวีดอกค่ะ อิอิ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks