ทางช้างเผือก
เราเคยมองไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืน
ในคืนจันทร์แรม ท้องฟ้าที่สดใส
นั่งมองแสงสว่างจากทางช้างเผือก
แสงที่เกิดมาจากแสงของดวงดาวนับจำนวนล้านดวง
ดวงดาวที่จับกลุ่มอยู่ในทิศทางเดียวกัน...
กลุ่มแนวสีขาวที่เราเรียกว่า ทางช้างเผือก ที่เราเห็น
หรือแนวของกระจุกดาว สีขาวพาดไปในท้องฟ้า
กลุ่มดาวที่พาดจากฟากฟ้าหนึ่ง ไปอีกฟากฟ้าหนึ่ง
ที่แสนยาวไกล เหมือนดังแม่น้ำคงคาในสวรรค์
มองท้องฟ้ายามราตรี มีแสงสีที่หลากหลาย ยามค่ำคืนที่เวิ้งว้าง บางทีก็มีเพื่อนคือท้องฟ้ายามราตรี ให้เราอยากศึกษาไม่รู้จบ
ยามค่ำคืนที่เปล่าเปลี่ยว
แลเหลียวหาใครไม่เห็น
ยังมีเพื่อนคือท้องฟ้าที่เป็น
สิ่งซ่อนเร้นให้ใจพึงค้นหา
บนทางช้างเผือกที่แสนไกล
จะมีใครอยู่บนนั้นบ้างหนา
ถึงเปล่งแสงกระพริบในดารา
เหมือนดวงตาใครสักคนที่จ้องมอง
แสงสว่างจากทางช้างเผือกนั้นเกิดมาจากแสงของดวงดาวนับจำนวนล้านที่จับกลุ่มอยู่ในทิศทางเดียวกัน และ เป็นกลุ่มใหญ่ที่ประกอบกันเป็นวงกลมคล้ายวงล้อมมหึมามีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางยาวถึง 80,000 ปีแสง (ปีแสงหนึ่งไกล365*24*60*60*186,000 ไมล์) สุริยจักรวาลของเรา ก็เป็นเพียงกลุ่มดาวเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งของกลุ่มดาวกลุ่มใหญ่นี้เหมือนกัน
วิวัฒนาการของทางช้างเผือก (EVOLUTION OF THE MILKY WAY)
ทางช้างเผือกนั้นแต่เดิมเป็นกาแล็กซีรูปทรงกลมที่หมุนรอบตัวเองด้วยความเร็วต่ำ ต่อมาเมื่อสสารระหว่างดวงดาวตรงใจกลางมีมากขึ้นทำให้มีความหนาแน่นเพิ่มขึ้นและความเร็วในการหมุนรอบตัวเองก็เพิ่มขึ้นด้วย
เป็นเหตุให้มันค่อย ๆ แผ่เบนออกกลายเป็นรูปจานอย่างที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน และเพราะว่ามีดาวฤกษ์ได้ก่อตัวขึ้นตรงบริเวณชายขอบจานทำให้เกิดเป็นแขนหลายแขนยื่นออกมา
จนในที่สุดก็เกิดเป็นรูปเกลียวก้นหอยรูปหนึ่งที่มีแขน 4 แขน กระบวนการนี้กินเวลาประมาณ 10,000 ล้านปี
ใจกลางของทางช้างเผือกมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 15,000 ปีแสง และมีความหนาราว 2,000 ปีแสง
มีการคำนวณกันว่าทางช้างเผือกประกอบขึ้นด้วยดาวฤกษ์ประมาณ 300,000 ดวง ดาวทุกดวงที่เรามองเห็นด้วยตาเปล่าเป็นส่วนหนึ่งของกาแล็กซีของเรา
จากที่ตั้งของสุริยจักรวาลอยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางของวงล้อมหึมานี้ราว 1 ใน 3 ส่วน
ทางช้างเผือกอันเหมือนกับขอบล้อด้านตรงกันข้าม จึงต้องผ่านกลุ่มดาวที่เป็นแกนกลางของมันด้วย เลยทำให้ตำแหน่งนั้นมีกลุ่มดาวหนากว่าส่วนอื่นมีแสงสดใสสว่างพร่างพราว
กลุ่มดาวที่มองเห็นนั้นส่วนมากเป็นกลุ่มที่หมุนรอบตัวเอง เช่นเดียวกับสุริยจักรวาลของเราก็อยู่ในกลุ่มดาวกลุ่มหนึ่งที่หมุนรอบตัวเองด้วยเช่นกัน ซึ่งเราเรียกว่า กาลักซี (Galaxy)
การหมุนของกาลักซี หรือกลุ่มดาวกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งนั้นกว่าจะรอบตัวเองก็กินเวลานานมากกว่า 200 ล้านปีแสง
...........................................................
Bookmarks