ลงท่งกว้างแถวชีตามสันเขื่อน เห็นท่งนาแห้งเหือดน้ำใจกะแห้งเหี่ยวนำ
แดดเผาผลาญกอหญ้าตามคันนาจนเหลืองเหี่ยว เหลียวเบิ่งควายบักด่อนเศร้าแหงนดูฟ้าท่าฮ่ำริน
ฝนเดือนสามแห้งเหือดสิ้นบ่คือเก่าแต่ปางหลัง เป็นสังน้อฤดูกาลสั่งบ่คือเดิมเค้า
อุกในใจมะโนเอ้าคึดนำนางได้ไห้ฮ่ำ แดดยามบ่ายเผาฮ้อนบ่ปานอ้ายฮ้อนฮุ่มใจ
เจ้าผุดวงดอกไม้พุทธชาดหอมหวน ใจเจ้ารวนเรรักบ่ฮักไผจริงแท้
เจ้ามาแวเซาเว้าเฮือนใจหม่องอ้ายอยู่ จิบน้ำใจจากอ้ายหายฮ้อนแล้วด่วนหนี น้อ
ฮู้บ่นอว่าอ้ายอยู่พี้คึดฮอดนางหลาย เป็นกับตายเคิ่งกันย้อนว่าใจคึดนำเจ้า
ได้ยินเสียงพิณเศร้ายามแลงแฮ่งซ้ำตื่ม ลืมแล้วบ้อวาสเว้าว่านางน้องกะฮักชาย
อ้ายมาทวงสัญญา...(ในใจ)อ้ายมาทวงสัญญา...(ในใจ)อ้ายมาทวงสัญญา...(ในใจ)