สุดสายใจถึงคนคอย

[ข้าวต้มมัด]

สุดสายแนนจ่องดึงไว้ คือหัวใจของโตอุ่น

วันคืนหมุ่นเปลี่ยนมื่อ ลือสิต้านย่านแกว่งไกว

ย่านแต่สุดไขว่คว้า โตอ้ายมาเคียงใจนี

อีกจักเดือนอีกจักปี สิได้ลี่กลับบ้าน คืนหม่องท่องนับโม

ย่านแต่โสมอดม้วย บ่ได้อ่วยสิคืนกลับ

เก็บความลับกับความรัก มาจับใจของนางน้อง

ฝากตามสายลมล่อง ถึงคนคองสิโค้งอ่วย

สาวคนสวยผุนี้ สิท่าพี่ยุที่เดิม

ตกกะเซิมหลงนำเจ้า มองเบิ่งดาวยุหล่ำล่ำ

ยังจือจำคำชายเว้า บ่ลืมเจ้ายามห่างไกล

คันมีไผ๋มาเว้า เจ้าอย่าก่องใจหนี เด้ออ้ายว่า

ทุกวาจาที่ชายวอน ออนซอนนางน้ำตาย้อย

อ้ายสิคอยท่าเจ้า ยังสิบ่อเซาลดละ

น้ำตาซะแผ่นดินปิ้น ชีพบ่สิ้นสิอ่วยคืน เด้อ้ายเอ้ย



:l-ยังคิดฮอดคือเก่า:l-

[พลายแก้ว]

ว้าววววววววว...มาม่วนแทะผญาแมะ เป็นตาดีใจนำคนคอยเนาะ ฮ่าๆๆๆ
ไผ๋น้อคนนั้นน้อ อ่านแล้วคือสินั่งอมยิ้มจนปากเปื่อยติเนาะ ฮ่าๆๆๆๆ ฮิ้ววววววววว..

อ้ายยังคองคอยถ่า รอเวลาเจ้าสิต่าว
แม่นผ่านหนาวมาเข้าฮ้อน หรือสิย้อนไปสู่ฝน
อ้ายสิอดทนไว้ เก็บหัวใจไว้รอนาง
แม่นหนทางยังอีกไกล แต่หัวใจบ่เคยท้อ
กะยังรอตั้งแต่เจ้า นอนนับดาวอยู่หน่ำๆ
คิดฮอดคำสัญญาหมั่น ที่ขันข้อต่อเธอ
คือเก่าเด้อทางใจอ้าย ยังฮักหลายทั้งเป็นห่วง
แนวที่ล่วงล้ำออฟไซด์ ตือใจพี่ที่คิดถึง...บึยยย ฮ่าๆๆๆ