สุดสายแนนจ่องดึงไว้ คือหัวใจของโตอุ่น
วันคืนหมุ่นเปลี่ยนมื่อ ลือสิต้านย่านแกว่งไกว
ย่านแต่สุดไขว่คว้า โตอ้ายมาเคียงใจนี
อีกจักเดือนอีกจักปี สิได้ลี่กลับบ้าน คืนหม่องท่องนับโม
ย่านแต่โสมอดม้วย บ่ได้อ่วยสิคืนกลับ
เก็บความลับกับความรัก มาจับใจของนางน้อง
ฝากตามสายลมล่อง ถึงคนคองสิโค้งอ่วย
สาวคนสวยผุนี้ สิท่าพี่ยุที่เดิม
ตกกะเซิมหลงนำเจ้า มองเบิ่งดาวยุหล่ำล่ำ
ยังจือจำคำชายเว้า บ่ลืมเจ้ายามห่างไกล
คันมีไผ๋มาเว้า เจ้าอย่าก่องใจหนี เด้ออ้ายว่า
ทุกวาจาที่ชายวอน ออนซอนนางน้ำตาย้อย
อ้ายสิคอยท่าเจ้า ยังสิบ่อเซาลดละ
น้ำตาซะแผ่นดินปิ้น ชีพบ่สิ้นสิอ่วยคืน เด้อ้ายเอ้ย
:l-ยังคิดฮอดคือเก่า:l-
Bookmarks